DSC00024 (13)

♦    w czasie do 20 minut na dobę - w polu o GSM od 100 do 1000 pW/cm²

♦    przebywanie w zasięgu pola o GSM > 1 OOOpW/cm² bez odzieży ochronnej jest doptnz-czalne w ściśle określonych wyjątkowych przypadkach i na bardzo krótki czas (wymaga specjalnej procedury).

Jeżeli na podstawie obliczeń lub obserwacji stwierdzimy, że dawki promieniowania przekraczają ustalone dopuszczalne wartości, należy wystąpić z wnioskiem o przeprowadzenie pomiarów sprawdzających stan zagrożenia. Pozytywny wynik pomiarów upoważnia do działań mających na celu zmniejszenia GSM, ewentualnie do stosowania środków ochronnych, przy czym rozróżnia się:

♦    ochronę grupową dla większej liczby osób pracujących w warunkach napromieniowania, a w tym: ekranowanie źródeł energii w.cz. i b w.cz. (tam gdzie jest to możliwe), ekranowanie koniecznych miejsc pracy (tam gdzie GSM przekracza dopuszczalne normy), nie kierowanie np. anten nadawczych na miejsca lub kierunki, gdzie w danej chwili pracuje obsługa urządzenia, przeprowadzanie stałych kontrolnych pomiarów profilaktycznych

a ochronę indywidualną polegającą na stosowaniu kombinezonów ochronnych, okularów ochronnych, zajmowanie pozycji tyłem do źródła promieniowania celem ochrony twarzy i oczu, omijanie możliwie z większej odległości czynnych urządzeń emitujących łaie elektromagnetyczne, obowiązkowe badania lekarskie.

' Badania potwierdzają, że staje i linie energetyczne stanowią źródło pola elektromagnetycznego, którego oddziaływanie może powodować różne choroby, a także zie wpływać na samopoczucie ludzi mieszkających w ich pobliżu.

Polskie przepisy dopuszczają budowę obiektów mieszkalnych tam, gdzie natężenie pola

kV/m

lektromagnetycznego wytwarzanego przez stacje i linie elektromagnetyczne nie przekracza

Dopuszczalne odległości budynków mieszkalnych od stacji i linii elektroenergetycznych zostały określone Zarządzeniem Ministra Górnictwa i Energetyki z 2S stycznia 1985 roku. Zarządzenie to zawiera szczegółowe wytyczne, mające na celu ochroną ludzi i środowiska przed działaniem pola elektromagnetycznego.

Wytyczne określają zasady projektowania i eksploatacji napowietrznych linii elektroenergetycznych o napięciu znamionowym 110 kV i wyższym, napowietrznych stacji elektroenergetycznych o napięciu znamionowym 220 kV i wyższym, wytwarzających poła elektromagnetyczne o częstotliwości 50 Hz przy natężeniu pola elektrycznego wyższym od 1 kVIm. Zadaniem projektantów i budowniczych instalacji energetycznych jest zatem odpowiedni dobór tras elektroenergetycznych linii napowietrznych o napięciu znamionowym 110 kV i wyższym oraz parametrów tych linii.

^Natężenie pola elektrycznego nie może przekraczać 1 kV/ia na wysokości 1,8 metra od poziomu ziemi na obszarach lokalizacji budynków mieszkalnych, szpitali, internatów żłobków, przedszkoli itp., przeznaczonych dla ludzi przebywających w nich dłużej niż 8 godzin na dobę, w odległości 1 metra od krawędzi balkonu lub tarasu tych. budynków oraz na wysokości 1,8 metra od dachów wykorzystywanych jako tarasy i od innych płaszczyzn poziomych. Natężenie to nie może być wyższe niż 10 kV/m, jeśli dotyczy budynków przeznaczonych dla ludzi przebywających w nich przez czas nie przekraczający 8 godzin.

Z kolei najmniejsza odległość między najbliższymi przewodem linii lub inną częścią pod napięciem 1 krawędzią balkonu lub tarasu oraz dachem, tarasem lub płaszczyzną poziomą, przy której natężenie pola elektrycznego nie przekroczy wartości 1 kVAn (przy napięciu znamionowym linii - 110 kV), musi wynosić 14,5 metra, a przy natężeniu pola elektrycznego do 10 kV/m | 4 metry. Przy napięciu znamionowym linii 220 kV odległość ta ma wynosić odpo-