252

Dekoracje z roślin doniczkowych

ograficznych i powstawania zamorskich kolonii. Przywieziony materiał roślinny z czasem sta' ściowym „tworzywem” dla genetyków i hodowców - autorów nowych odmian, których różnoru

'Ctras.    takich mieszańców, które byłY-

3sS&tg3fe*

^ \ .

Warunki uprawy roślin doniczkowych

Umieszczając roślinę doniczkową W pomieszczeniu, należy zapewnić jej optymalne warunki

uprawy. Wszystkie jej procesy życiowe zależą od zapewnienia odpowiedniej ilości światła, wody, temperatury otoczenia i podłoża, zasobności gleby i doboru właściwego pojemnika. Bardzo ważny jest wybór materiału roślinnego, a do tego niezbędna jest wiedza na temat pochodzenia roślin i ich wymagań uprawowych. Oczywiste jest, że cieniolubnych paproci nie można ustawić na nasłonecznionym, południowym parapecie okiennym; taki błąd pociągnie za sobą zniszczenie rośliny w krótkim czasie. Należy stworzyć roślinom warunki zbliżone do panujących w ich naturalnym środowisku - przykładowo paprocie, stanowiące najniższe piętro roślinności, pozostają przez całe swoje życie w cieniu i dlatego takie warunki należy im zapewnić we wnętrzu, w którym rosną.

Wymagania świetlne

Światło potrzebne jest roślinie jako źródło energii; w jej zielonych częściach, na świetle, z dwutlenku węgla i wody powstają cukry proste (proces fotosyntezy), które są substratem energetycznym dla całej rośliny. Bez światła proces ten nie może zachodzić. Różne są jednak potrzeby w zakresie ilości światła i długości okresu świetlnego w ciągu doby. Zapotrzebowanie na światło zależy od gatunku, pochodzenia i fazy rozwojowej rośliny, a także od wilgotności i innych warunków wzrostu. Decydujące tutaj znaczenie ma światło o długości fal od 360 do 760 nm, obejmujące zakres widma widzialnego. Każdy z zakresów promieniowania odgrywa specyficzną rolę w procesie wzrostu i rozwoju rośliny, najsilniej pochłaniane są fale fioletowoniebieskie i pomarańczowoczerwone. Światło nie-bieskofioletowe kieruje fotoperiodyzmem.

Wprowadzone zostało pojęcie roślin cieniolubnych i światłolubnych (oraz pośrednich). Najwięcej roślin korzysta ze światła rozproszonego; warunki takie panują w pomieszczeniu w odległości około 1,5-2 metrów od okna. Zdecydowanie mniej światła jest przy ścianie z oknem oraz we wszystkich rogach pokoju. Rośliny najlepiej czują się w pomieszczeniach o wystawie południowej, południowo--wschodniej i południowo-zachodniej. Z kolei za mało światła jest we wnętrzach z oknami skierowanymi na północ, północny-wschód i północny-zachód. Niezależnie od stron świata należy uwzględnić prawdziwą ilość światła, która dociera do roślin; dostęp światła ograniczają także sąsiednie budynki, wysokie drzewa, zadaszenia balkonów. Pod pojęciem długości okresu świetlnego rozumie się nieprzerwany czas oświetlenia roślin w ciągu doby. W warunkach Europy Północnej i Środkowej dla wielu roślin okres ten jest za krótki, szczególnie jesienią, zimą i na początku wiosny. Dlatego stosuje się doświetlanie, używając do tego celu sztucznych źródeł światła, które włącza się przed świtem lub przed zmierzchem. Sztuczne światło może całkowicie uniezależnić uprawę od obecności światła naturalnego, np. w łazience bez okna czy ciemnych korytarzach. Ważne jest, aby czas świecenia lamp trwał nieprzerwanie od 10 do 14 godzin. Światło słoneczne charakteryzuje się temperaturą barwo-wą około 5600 K (kelwinów). Dostępne źródła światła odpowiednie dla roślin (nieprzydatne okazały się zwykłe żarówki, gdyż zbyt mocno nagrzewają się, a poza tym emitują za dużo czerwieni i podczerwieni - około 2700 K), to m.in.:

• świetlówki (neonówki) - emitują światło zbliżone do naturalnego, niezbyt się nagrzewają, są eko-258 ABC Floiystyki