Dekoracje z roślin doniczkowych
światła jest dla niej wystarczająca. Rośliny niedostatecznie oświetlone będą się charakteryzowały nadmiernym wydłużeniem pędu, długimi międzywęźlami i drobniejącymi liśćmi. Roślina dobrze oświetlona będzie miała liście prawidłowo wykształcone, zwarty pęd i krótkie międzywęźla. Większość uprawianych w domach roślin wymaga 12-14 godzin światła na dobę, zimą odczuwają więc jego niedobór. W tym okresie najlepiej ustawić rośliny jak najbliżej okna (najlepiej południowego), a jeśli to możliwe, doświetlać je specjalną lampą, przedłużając w ten sposób dzień. Stwierdzono, że gatunki
0 różnobarwnych i pstrych liściach wymagają więcej światła (w przeciwnym razie wybarwienie ich ulega zmianie, a z czasem roślina deformuje się). Kiedy dojdzie do wyraźnych niekorzystnych zmian w wyglądzie rośliny na skutek niedoboru światła, nie należy obracać doniczki; takiego zabiegu nie znosi np. figowiec benjamina i begonia krzewiasta. U roślin zbyt intensywnie oświetlonych pojawiają się plamy, liście żółkną, zwijają się i usychają.
Część roślin można na lato wystawiać na dwór, do ogrodu, na balkon lub taras. Gatunki mniej wrażliwe na niższą temperaturę mogą być wystawiane już w kwietniu, dla większości jednak zaleca się drugą połowę maja. Niektóre pojemniki zagłębia się w podłożu, np. bugenwillę (która wraca do wnętrza pod koniec września). Wszystkie rośliny ze względu na zagrożenie uszkodzeniami chłodowymi powinny zostać przeniesione do domu przed nadejściem przymrozków. Zarówno wiosną, jak i jesienią należy unikać gwałtownych zmian temperatur (np. we wrześniu rośliny wnosi się do domu zanim zaczną grzać kaloryfery).
Rośliny, które można wynosić na dwór w okresie letnim, dzieli się na dwie grupy. Kryterium jest tu stanowisko:
• słoneczne: agawy, aukuby, bugenwille. chryzantemy krzewiaste, cykasy, rośliny cytrusowe, figi jadalne, granaty, juki, laury, mirty, oleandry, ołowniki, palmy (za wyjątkiem kencji), pelargonie, rozmaryny, trzmieliny, zielistki;
• półcieniste i cieniste: agapanty, araukarie, bielunie, bluszcze, cantedeskie, eukomisy, hortensje, fatsjobluszcze, fuksje, kloniki, róże chińskie.
Do roślin, których nie powinno wystawiać się na zewnątrz, należą: asparagusy, begonie (o ozdobnych liściach), bromelie, draceny, figowce, filodendrony, fiołki afrykańskie, krotony, lipki, maranty, paprocie, sansewierie, skrętniki, szeflery.
W rejonach przemysłowych, gdzie występują niekiedy kwaśne deszcze, nie powinno się wystawiać na dwór żadnych roślin.
Wnętrza przeznaczone do dekoracji roślinami charakteryzują się pewnymi parametrami, które mają niebagatelny wpływ na ich uprawę. Podczas aranżacji należy wziąć pod uwagę także upodobania konsumentów oraz atrakcyjność i oryginalność materiału roślinnego.
Coraz więcej uwagi poświęca się poszukiwaniu gatunków i odmian szczególnie odpornych na niekorzystne warunki uprawy i trudności z pielęgnowaniem kwiatów. Mała ilość światła, przesuszone powietrze, a także nieregularna i niedostateczna pielęgnacja wpływają negatywnie na wygląd roślin. Dlatego wyodrębniono grupę nazwaną „kwiatami o żelaznej kondycji”, które można pozostawiać bez opieki na kilka dni, bez obawy, że utracą dobrą formę. Są to rośliny, które mają zdolność gromadzenia wody w pędach (np. kaktusy), w liściach (np. eszewerie, drzewka szczęścia), w korzeniach (np. zielistka). Juki, sansewierie i aglonemy mają natomiast grubą skórkę na liściach, która znacznie ogranicza parowanie (jeszcze skuteczniejsza jest dodatkowa warstwa wosku, np. u gasterii i haworsji). Takie rośliny podlewa się dopiero wtedy, gdy ziemia w doniczce jest sucha. Nie wymagają regularnego podlewania rośliny pochodzące z terenów podmokłych i rosnące w zbiornikach wodnych, takie jak sitowie
1 tatarak, które stale stoją w wodzie. Do roślin wytrzymałych na zmiany wynikające z rozpoczęcia okresu
279
ABC Florystyki