Dekoracje z roślin doniczkowych
Wybierając miejsce dla roślin we wnętrzu, należy przewidzieć intensywność ich wzrostu i zdecydować, czy większe rośliny powinny rosnąć pojedynczo, czy w kompozycjach. Wnętrza mieszkalne są z reguły za małe do bardzo dużych roślin. Natomiast w dużych obiektach, takich jak hotele czy banki, rośliny o ekspansywnym wzroście prezentują się bardzo efektownie. Do szczególnie szybko rosnących roślin zalicza się filodendrony, monstery, fikusy, cissusy, zielistki, epipremnum, dracenę wonną, fat-sje, szparagi, bananowce, diefenbachie, cibory, juki i wilczomlecze.
Zieleń może być obecna w każdym wnętrzu i wygląda tam tym korzystniej, im lepiej jest dobrana. W pokoju dziennym (salonie) eksponuje się rośliny bardziej okazałe, eleganckie, często zajmujące specjalnie do tego celu przeznaczone miejsce. W kuchni i jadalni najlepiej wyglądają rośliny ozdobne z owoców oraz kwitnące, w pojemnikach pasujących do wystroju. W sypialni powinny się znaleźć rośliny
0 liściach eliptycznych i okrągłych, które wytwarzają dobrą aurę i działają uspokajająco. Do pokoju dziecinnego korzystne będą niewielkie rośliny ozdobne z liści lub kwiatów, posadzone w barwne, proste, najlepiej ceramiczne lub plastikowe pojemniki, udekorowane dodatkowo drewnianymi lub ceramicznymi zabawkami na patyczkach, które wbija się w podłoże. Kwiaty potrzebne są także w miejscu pracy, w gabinecie, biurze. Trzeba je umieścić tam w taki sposób, aby nikomu nie przeszkadzały. Powinny poprawiać nastrój, dawać wytchnienie oczom i upiększać wnętrze, w którym człowiek spędza wiele godzin. Coraz częściej umieszcza się kwiaty w łazienkach. Na ogół nie ma tam problemu z wilgotnością powietrza, natomiast może brakować światła. Idealne są łazienki z oknem. Jeżeli jednak go nie ma, należy zastosować doświetlanie roślin (przez około 10-14 godzin na dobę). Można także wynosić rośliny do pomieszczenia ze światłem dziennym na okres kilku tygodni, a następnie przenosić z powrotem do łazienki, poleca się tu cissusy, bluszcze, anturia, fikusy, paprocie, skrzydłokwiaty, storczyki, zamiokulkasy i zielistki.
We wnętrzach nowoczesnych, projektowanych przez fachowców, stosuje się bardziej wyszukane aranżacje roślinne. Kwiaty mają tam na ogół dużo przestrzeni, można więc sięgnąć do gatunków intensywnie rosnących łub okazów o wyraźnych, graficznych formach, takich jak strelicje, anturia, juki.
Specyficznym typem zieleni we wnętrzu jest bonsai. Już w III wieku p.n.e. narodziła się w Chinach sztuka miniaturyzowania i uprawiania drzew na tacach lub w doniczkach (pen-jing). Buddyjscy mnisi przewieźli miniaturowe drzewka (pun-sai) i „krajobrazy" (pun-ching) do Japonii, gdzie sztuka ta rozwinęła się
1 wkrótce stała się „narodową specjalnością”. W dosłownym tłumaczeniu „bonsai" to taca i drzewko, dlatego w praktyce pod tym pojęciem rozumie się drzewko rosnące w niewielkim płaskim pojemniku, przeważnie ceramicznym. Spotyka się także naczynia nieco wyższe, harmonizujące z uprawianymi w nich roślinami.
Bonsai powinno charakteryzować się dużą naturalnością: spękanym pniem, bliznami i guzami na korze, świeżymi, właściwie wybarwionymi liśćmi, wygiętymi i skręconymi od wiatru i zacinającego śniegu minikonarami, korzeniami oplatającymi kawałki skał i kamienie. Obserwator powinien odnieść wrażenie, że ma przed sobą roślinę, którą ukształtowały naturalne warunki przyrodnicze (wiatr, susza, zalegający śnieg, górski surowy klimat). W zależności od czynników wpływających na wygląd roślin, a charakterystycznych dla różnych miejsc uprawy, wyodrębniono specyficzne formy i nazwano je stylami. Amatorom bonsai zaleca się korzystanie z wzorców, ale także wzbogacanie ich i nadawanie im indywidualnego charakteru, dzięki czemu bonsai zyskuje na oryginalności, niepowtarzalności i urodzie.
Do najważniejszych cech dobrego bonsai zalicza się:
• solidną podstawę pnia z promienistymi korzeniami;
• zbieżny pień widoczny na całej długości, bardzo atrakcyjny;
• stożkowatą koronę;
• ciekawą korę pnia i głównych konarów;
• bogate i zdrowe ulistnienie - zmienne, zgodnie z cyklem pór roku.
286
ABC Floiystyki