4508633

2.9.2    Dla każdej lodzi ratunkowej należy przewidzieć urządzenia zdolne do jej wodowania i podnoszenia. Dodatkowo należ}' przewidzieć odpowiednie urządzenie do podwieszania lodzi w celu konserwacji urządzeń zwalniających łódź.

2.9.3    Urządzenia do wodowania i podnoszenia powinny być takie, aby osoba obsługująca je na statku mogła obserwować jednostkę ratunkową przez cały czas jej wodowania, a łódź ratunkową - podczas podnoszenia.

2.9.4    Dla podobnych jednostek ratunkowych znajdujących się na statku powinny być zastosowane mechanizmy zwalniające wyłącznie tego samego rodzaju.

2.9.5    Przygotowywanie i obsługiwanie jednostki ratunkowej dokonywane na którymkolwiek miejscu wodowania nie powinno przeszkadzać w możliwości szybkiego przygotowania i obsługiwania jakiejkolwiek innej jednostki ratunkowej lub lodzi ratowniczej w jakimkolwiek innym miejscu.

2.9.6    Jeżeli są stosowane talie, to powinny być one wystarczająco długie, aby jednostka ratunkowa dosięgała do wody w przypadku, gdy statek jest w stanie najmniejszego załadowania w warunkach morskich. we wszystkich warunkach przeglębienia do 10° i przechyłu 20° na dowolną burtę.

2.9.7    Podczas przygotowania i wodowania - jednostka ratunkowa, urządzenie do jej wodowania oraz obszar wody, na który jednostka ma być zwodowana, powinny być odpowiednio oświetlone przez instalację oświetleniową, zasilaną z awaryjnego źródła energii elektrycznej, wymaganego przez SOLAS, II-1/42 lub 43 (ujęte w Części VIII- Instalacje elektryczne i systemy sterowania, Przepisów klasyfikacji i budowy statków morskich).

2.9.8    Należy zastosować środki zapobiegające jakiemukolwiek zalewaniu jednostek ratunkowych wodą wypompowywaną podczas opuszczania statku.

2.9.9    Jeżeli istnieje jakiekolwiek niebezpieczeństwo uszkodzenia jednostki ratunkowej przez płetwy stabilizatora kołysań statku, to powinny być dostępne środki do wciągnięcia płetw stabilizatora do wnętrza kadłuba, zasilane z awaryjnego źródła energii, a w sterowni powinny się znajdować wskaźniki położenia płetw stabilizatora kołysań, zasilane z awaryjnego źródła energii.

2.9.10    Jeżeli statek jest wyposażony w częściowo zakryte lodzie ratunkowe, odpowiadające wymaganiom podrozdziału 4.5 Kodeksu LSA, to powinna być przewidziana więź spustowa, posiadająca co najmniej dwie spustki o długości wystarczającej do tego, aby sięgały do lustra wody, gdy statek jest w stanie najmniejszego załadowania w warunkach morskich, we wszystkich warunkach przeglębienia do 10° i przechyłu do 20° na dowolną burtę.

2.10    Urządzenia do wsiadania do lodzi ratowniczych oraz do ich wodowania i podnoszenia

(wg rez. MSC. 47(66), III/17)

2.10.1    Urządzenia do wsiadania do lodzi ratowniczych oraz do ich podnoszenia powinny być takie, aby łódź ratownicza mogła być obsadzona i zwodowana w możliwie najkrótszym czasie.

2.10.2    Jeżeli łódź ratownicza jest zarazem jedną z jednostek ratunkowych statku, to urządzenia do wsiadania i miejsce jej wodowania powinny odpowiadać wymaganiom podanym w 2.4 i 2.5.

2.10.3    Urządzenia do wodowania powinny odpowiadać wymaganiom punktu 2.9. Jednakże wszystkie lodzie ratownicze powinny być zdolne do zwodowania- jeżeli jest to konieczne, z wykorzystaniem falenia - ze statku płynącego naprzód z prędkością do 5 węzłów na spokojnej wodzie.

2.10.4    Czas podjęcia lodzi ratowniczej w pełni wyposażonej i obciążonej pełnym kompletem osób nie powinien być dłuższy niż 5 min na spokojnej wodzie. Jeżeli łódź ratownicza jest jednocześnie łodzią ratunkową, czas podjęcia tej lodzi w stanie, gdy jest ona obciążona wyposażeniem jak dla lodzi ratunkowej i przypisanym dla niej jako lodzi ratowniczej kompletem osób w liczbie co najmniej 6, czas podjęcia nie powinien być dłuższy niż 5 minut.