288

Najpierw włączony jest nacisk P. Po upływie czasu|te v|(czas nacisku wstępnego), koniecznego do odkształcenia materiałów i zapewnienia właściwego przylegania łączonych elementów, następuje włączenie prądu zgrzewania na okres tf_: (czas formowania jądra zgrzeiny). Jednocześnie z włączeniem prądu wzrasta temperatura w jądrze zgrzeiny aż do osiągnięcia temperatury zgrzewania. Z chwilą osiągnięcia temperatury zgrzewania i uformowania się płynnego jeziorka zgrzeiny o wymaganych rozmiarach następuje wyłączenie prądu zgrzewania I_z. Temperatura w jądrze zgrzeiny spada, a płynny metal jądra krzepnie. Proces krzepnięcia jądra zgrzeiny prowadzony jest jeszcze przy włączonym nacisku przez czas t_pz (czas przekuwania zgrzeiny). Utrzymanie nacisku w czasie krzepnięcia zabezpiecza przed powstawaniem takich wad zgrzeiny jak pęknięcia lub jama skurczowa. Materiały trudniej zgrzewalne wymagają bardziej złożonych programów zgrzewania. Rysunek 11.16 pokazuje kilka złożonych programów zgrzewania. W przypadku materiałów niezbyt dokładnie oczyszczonych stosujemy zgrzewanie prądem pulsującym (rys. 11.16a) lub z podgrzewaniem wstępnym (rys. 11.16b).

a)

ft

'HlJ

b)

Rys.11.16. Program zgrzewania punktowego: a), b) zgrzewanie nie oczyszczonych stali węglowych; c) zgrzewanie stali węglowych i niskostopowych o podwyższonej wytrzymałości

Zabiegi te pozwalają na osiągnięcie łagodnego przyrostu temperatury w obszarze styku łączonych elementów. Na przedstawionych wykresach widzimy inny przebieg siły docisku. Siła docisku jest tu początkowo większa, co umożliwia jak najsilniejsze zwarcie

288