4. TRANSFORMATORY 174
Sprawność t; jest stosunkiem mocy czynnej P2 oddawanej przez przetwornik energii (transformator) do mocy czynnej pobieranej Pv Obie moce różnią się o sumę strat jałowych i obciążeniowych. Sprawność transformatora oblicza się z zależności
P2 mU2I2cos<p2
n = ^7 = mU2l2 cos<p2 + A P0 + APk(l 2/12N)2 (4'25)
w której APk jest wyrażone wzorem (4.24).
Maksymalna sprawność ąmax występuje przy prądzie
/ = /
N
(4.26)
niezależnie od wartości współczynnika mocy cosę>2. Iloraz APJAP,, jest ważną cechą transformatora; w transformatorach rozdzielczych powinien wynosić 4-^6, w blokowych 2.5 -r~ 3.
Sprawność maksymalną wyznacza się wg wzoru
(4.27)
mU 2 /2cosę>2 mU2I2cos(p2 + 2AP0
przy czym I2 jest obliczone wg wzoru (4.26).
Tablica 4.4. Powszechnie stosowane układy połączeń uzwojeń transformatorów i ich symbole
Połączenie uzwojeń fazowych transformatora trójfazowego w gwiazdę, trójkąt lub zygzak oznacza się odpowiednio literami Y, D lub Z (uzwojenie górnego napięcia) oraz y, d lub z (uzwojenie średniego lub dolnego napięcia), uzwojenia z wyprowadzonym punktem gwiazdowym — literami YN lub yn oraz ZN lub zn, uzwojenia transformatorów jednofazowych — literami I oraz i.
Uzwojenie autotransformatora o wyższym napięciu znamionowym oznacza się tak, jak uzwojenie transformatora o nie połączonych galwanicznie uzwojeniach, zaś uzwojenie o niższym napięciu znamionowym — literą a, np. YNa.
Symbol układu połączeń, czyli tzw. grupy połączeń, tworzy się podając symbol literowy uzwojenia górnego napięcia, a następnie — w kolejności malejących napięć znamiono-wych — symbole pozostałych uzwojeń i odpowiadające im kąty godzinowe, np. YNdl 1, Yzn5, Dyn5, YNaOdll, YNaOynO, liO, laOiO.
Kąt przesunięcia (w godzinach) otrzymuje się, przyjmując fazor górnego napięcia za wskazówkę minutową ustawioną na godzinę 12, a odpowiedni fazor dolnego lub średniego napięcia — za wskazówkę godzinową.
Powszechnie stosowane układy połączeń uzwojeń transformatorów podano w tabl. 4.4.