4. TURBINY PAROWE
łopatkowy, znajduje się w przekroju wlotowym pod działaniem pary o najwyższych parametrach. Ponieważ para z ostatniego stopnia części wysokoprężnej wpływa do przestrzeni zawartej między płaszczem wewnętrznym i płaszczem zewnętrznym, więc na część wlotową do płaszcza wewnętrznego działa nie całkowite ciśnienie i temperatura, lecz różnice tych parametrów. Całkowite różnice między parametrami pary płynącej w kanale łopatkowym i otoczenia, które działałyby na ściankę kadłuba jednopowłokowego, zostały odpowiednio podzielone na płaszcz wewnętrzny i zewnętrzny, stąd obciążenia termiczne i mechaniczne są odpowiednio mniejsze. Główną zaletą kadłubów dwupłaszczowych, dzięki mniejszej grubości ścianek, jest ich znaczna elastyczność termiczna, co umożliwia zdecydowane skrócenie czasu uruchamiania turbiny. >
W większości kadłubów stosuje się podział osiowy poziomy - turbinę otwiera się przez podniesienie górnej części kadłuba. Uszczelnienie na linii podziału kadłuba dokonuje się za pomocą śrub ściągających (bez dodatkowych materiałów
Rys. 4.10. Kadłub średnioprężny turbiny kondensacyjnej 18K360 (Zamech Elbląg we współpracy z BBC) - strzałkami zaznaczono przepływy pary
1 - korpus zewnętrzny; 2 - korpus wewnętrzny; 3 - wirnik; 4, 4' - śruby łączące połówki korpusu wewnętrznego, zewnętrznego; 5 - łożysko; 6 - wloty pary; 7 - wyloty pary do części NP; 8, 9 - upusty pary do podgrzewu regeneracyjnego; 10 - sprzęgło łączące wirnik WP z SP; 11 - sprzęgło łączące wirnik SP z NP Opracowano na podstawie materiałów producenta [4.4]
204