Korekcję, z uwagi na ustawienie młotka, najczęściej przeprowadza się na etapie pomiaru, natomiast wiek i wilgotność betonu uwzględnia się na etapie obliczania wytrzymałości na ściskanie poprzez wprowadzenie odpowiednich współczynników przedstawionych w tabelach 3.19 i 3.20.
Tabela 3.19
Współczynnik poprawkowy wytrzymałości betonu w zależności od jego zawilgocenia
Stan wilgotności betonu |
Współczynnik Kw |
Po nasyceniu wodą |
1,12 |
Powietrzno-suchy |
1,00 |
Po wysuszeniu |
0,96 |
Tabela 3.20
Współczynnik poprawkowy wytrzymałości betonu uwzględniający wiek betonu
Wiek betonu, dni |
Współczynnik K, |
10 |
1,20 |
20 |
1,04 |
28 do 99 |
1,00 |
100 |
0,99 |
150 |
0,92 |
200 |
0,86 |
300 |
0,78 |
500 |
0,70 |
1000 |
0,63 |
>1000 |
0,60 |
Wpływ wieku betonu na, zmierzoną metodą sklerometryczną, wytrzymałość betonu jest bardzo duży i związany jest z postępującą karbonatyzacją powierzchniową betonu, powodującą wzrost jego twardości i wytrzymałości w warstwie powierzchniowej.
Ocena wytrzymałości betonu w konstrukcji na ściskanie wymaga, aby do badań przygotować co najmniej 12 miejsc pomiarowych, i w każdym wykonać co najmniej po 5 pomiarów. Wyniki pomiarów najlepiej nanieść na wcześniej przygotowany formularz. Jeżeli celem pomiaru jest ustalenie wytrzymałości w poszczególnych miejscach pomiarowych, wówczas wyniki badań z każdego miejsca podlegają uśrednieniu - wylicza się średnie wartości liczby odbicia L i przelicza na wytrzymałość, zgodnie z przyjętą wcześniej korelacją. Gdy celem badania jest ustalenie, obok średnich parametrów wytrzymałościowych, stopnia jednorodności betonu, a przyjęta korelacja jest wielomianem 2. stopnia, wówczas zaleca się, aby w pierwszej kolejności obliczyć średnią wartość liczby odbicia ze wszystkich miejsc pomiarowych, określić jej odchylenie standardowe oraz obliczyć tzw. współczynnik zmienności liczby odbicia (iloraz odchylenia standardowego i wartości średniej). Kryteria oceny przedstawia tabela 3.21.
204