332 333

Redakcja I reprodukcja map

- poprawność merytoryczna - może być oceniana na podstawie analizy obszarów znanych lub przez porównanie z mapami w większych skalach, o bardziej szczegółowej

treści;

- aktualność informacji - określa się ją nie tylko na podstawie roku wydania, ale przez analizę elementów treści, które uległy zmianie (np. nowe zbiorniki wodne, nowe autostrady).

10.1.2. Opracowanie makiety mapy

Makieta mapy - załącznik do założeń redakcyjnych, to schematyczny rysunek przedstawiający układ podstawowych elementów kompozycyjnych mapy: rozmieszczenie tytułu, legendy, ewentualnych kartonów uzupełniających. Makieta określa także format mapy i zasięg przedstawianego terytorium (ryc. 10.1).

Ryc. 10.1. Makieta mapy Meksyku w skali 1:20000 000zmniejszona dwukrotnie w stosunku do projektowane j mapy

Opracowanie makiety jest istotnym etapem redagowania mapy, gdyż decyduje o odpowiednim wykorzystaniu płaszczyzny papieru pozostającej do dyspozycji redaktora. Rycina 10.2 przedstawia nąjczęściej wykorzystywane możliwości tego zagospodarowania. Rozmieszczenie podstawowych elementów kompozycyjnych powinno zapewnić równowagę wizualną mapy. Należy pamiętać, że środek optyczny mapy położony jest nieco powyżej (około 5%) jej środka geometrycznego. Planując zasięg mapy, należy pozostawić pewną przestrzeń wokół przedstawianego obszaru (państwa, województwa, wyspy), w celu pokazania jego sąsiedztwa.

Ryc. 10.2- Różna mo&*ośa komparycji mapy

10.2. ETAP REDAKCYJNY

Na etapie redakcyjnym następuje opracowanie mapy, zarówno pod względem merytorycznym, jak i graficznym. Pierwszą i najważniejszą czynnością jest konstrukcja legendy mapy.

Przed opracowaniem legendy należy przemyśleć jej kompozycję i zaprojektować system znaków kartograficznych, które zostaną wykorzystane na mapie.

10.2.1. Kompozycja legendy mapy

Legenda powinna być kompletna; należy w niej uwzględnić wszystkie znaki stosowane na mapie. Czasami pomjja się objaśnienia, szczególnie podkładowych elementów treści, których sposób przedstawiania stanowi utrwaloną konwencję, np. rysunek sieci rzecznej. W legendzie map tematycznych, szczególnie społeczno-gospodarczych, nie umieszcza się także zwykle objaśnień granic administracyjnych. Ważną cechą legendy mapy

333