i
RpifJny uprawne 4 paaonłoa ł łyto II Hendaó
V OWfOB
f' proso I sorgo <) fcuRurydW
V rfi
• MmnlaH Zwioi/gta Hodowlane *»a bydło •* biotfacMawna t» owco H kozy H koalo ił oaiy >ł muły
Redakcja i reprodukcja map Przamyał wydobywczy
■o |
Kidy uranu |
• |
w«j(jlel Kamienny |
• |
wygiął brunatny |
i |
ropa naftowa |
A |
gax ziemny |
A |
lupki błumłoina |
■ |
rudy żelaza |
0 |
rudy manganu |
(D |
rudy chramu |
a |
rudynMu |
o |
rudy kobaltu |
8 |
rudy moHżdcnu |
a |
rudy wolframu |
a |
rudy wanadu |
a |
rudy tytanu |
• |
rudy miedzi |
Przemysł przetwórczy ® hutniczy O eloktromeszynowy © chemiczny 0 mineralny
* włókienniczy I skonany 0 drzewny i papierniczy O KKtfywczy
0 różny Ilony
Elektrownio
* cieplne
* geotermiczne
* wodne
* pływowe
* atomowo
Ryc. 10.4. Fragment legendy map gospodarczych w atlasie, na których dokonano graficznego pogrupowania irmków
(ryc. 10.4). Dzięki takiemu pogrupowaniu znaków, można odczytywać z mapy nie tylko jednostkowe informacje, ale również czytać mapę na poziomie ogólnym, określając charakterystyczne cechy przestrzenne danej kategorii obiektów, np. gdzie skupia się przemysł wydobywczy a gdzie hodiye się zwierzęta.
Zasada równowagi graficznej
Jest to zasada najtrudniejsza do sprecyzowania, dotyczy bowiem zarówno konstrukcji systemu znaków, jak i kompozycji mapy oraz sposobu generalizacji treści. Na osiągnięcie równowagi graficznej (wizualnej) mapy składa się wiele czynników, jak: statyczność obrazu, walory plastyczne, odpowiednia gęstość treści, zachowanie jednolitego stylu i równowagi w doborze kształtu, barwy i wielkości znaków. Konieczny jest również jednakowy stopień i styl generalizacji na całej mapie i w odniesieniu do różnych elementów jej treści.
10.2.3. Generalizacji kartograficzna
Celem opracowania mapy jest pokazanie w sposób całościowy wybranego fragmentu przestrzeni geograficznej lub obszaru całej kuli ziemskiej. Obiekty geograficzne są zwykle zbyt rozlegle, aby można je było obserwować bezpośrednio. Pokazanie ich w całości jest możliwe pod warunkiem zredukowania ich wymiarów zgodnie ze skalą mapy. Wymiary na mapach topograficznych zmniejszają się wiele tysięcy razy, a na mapach przeglądowych
— miliony razy, co powoduje konieczność znacznych przekształceń treści mapy. Aby mapa była czytelna i zrozumiała, można na niej pokazać tylko niektóre, wybrane elementy treści, przedstawione w sposób uproszczony i uogólniony Dzięki uproszczeniu i uogólnieniu treści, przedstawieniu jej w sposób poglądowy całościowy i uporządkowany mapa jest dostosowana do możliwości percepcyjnych jej użytkowników.
Zespół przekształceń związanych z redukcją skali mapy i dostosowaniem jej treści do możliwości percepcyjnych i potrzeb odbiorców nazywamy generalizacją kartograficzną.
Generalłzacja kartograficzna to przeprowadzone w sposób celowy: wybór, uproszczenie i uogólnienie przedstawianych na mapie obiektów i zjawisk odpowiednio do jej przeznaczenia, tematyki k skali oraz właściwości przedstawianego obszaru.
Termin generalizacja pochodzi od łacińskiego słowa generalia - ogólny, główny Istotnym celem generalizacji jest przedstawienie na mapie najważniejszych, typowych cech prezentowanego obszaru oraz występujących na nim obiektów i zjawisk, a także pokazanie wzajemnych powiązań między poszczególnymi elementami treści mapy
Czynniki generalizacji
Przebieg generalizacji zależy zarówno od typu i skali opracowywanej mapy oraz charakterystycznych cech przedstawianego obszaru, jak i od rodzaju i jakości danych źródłowych. Można wyróżnić sześć czynników oddziałujących na generalizację:
- przeznaczenie i temat mapy,
- forma prezentacji,
- specyfika przedstawianego obszaru,
- rodzą) i jakość danych źródłowych,
- możliwości percepcji obrazu kartograficznego.
Przeznaczenie i temat mapy
Dobór obiektów na mapie powinien być dostosowany do przeznaczenia i tematu mapy Zbędne elementy obciążają graficznie mapę i utrudniają jej czytanie. Treść mapy przeznaczonej dla uczniów liceum jest bogatsza niż mapy dla uczniów szkoły podstawowej, ale uboższa niż treść mapy zamieszczonej w dużym atlasie powszechnym. Sieć drogowa w atlasie samochodowym powinna być pokazana możliwie najbardziej szczegółowo, ale na mapie geologicznej, gdzie stanowi element treści podkładowej, przedstawia się tylko główne drogi.
337