to POLIMERY
Pwyicj temperatury T. puUmery chmk*ry«<i« s* «u2ym. «*»*«,,,
-rtWnu Wyrtótjtd .cn.pcra.ur, w tkali bccw^lędncj. T. * , T„ ^
lk,m.c.c k/ytufietny nic doznaje prze;.<c>a w «an na.onr.as, ,
ZSSZg* w Obszarach amorficznych polimeru Osiowo b,^
nego.
PRZYKŁAD 10.3. Oblicz liczbę cząsteczek polietylenu w I kg polimeru. Jc/c, stopień polimeryzacji wynosi 25000.
Rozwiązanie. Masa mcm C2H4 - 2 12.0115 + 4 1.0079 - 28.0546 g mo) , średnia masa cząsteczki polimeru « 25000 -28.0546 - 701365 g mo|~» liczba czĄSt. w I kg polimeru -
= (1000 g)(6.023- I023mol_ ,)/70l 365 g mol * 8.59 10*°
PRZYKŁAD 10.4. Oblicz ułamek utworzonych wiązań poprzecznych p<x]C/. wulkanizacji polichloroprenu. jeżeli ilość siarki w tworzywie wynos, y-masowe, a każde wiązanie poprzeczne tworzy pojedynczy atom S
Rozwiązanie. Masa chloroprenu (C4H5CI) = 4 12,0115 + 5-1,0079 +
+ I 35.453 = 88.5385 g mol' \ masa S = 32.064 g mol “ 1 Aby wszystkie możliwe wiązania poprzeczne były utworzone, na jeden n chloroprenu należy dodać jeden mol siarki. Dlatego na przykład liczba m. , w J 000 g chloroprenu jest równa liczbie mołi S koniecznych do utworzeń-wszystkich wiązań poprzecznych i wynosi
(1000gj/(88.5385g-mol-1) = 11,295 mol
ilość S do utworzenia 100% wiązań = (11,295 mol)(32.064 g mol 1 = 362.16 g
Oznaczając przez x ilość siarki na 1000 g chloroprenu, otrzymujemy
x/{x + 1000 g) = 0,03
stąd
.r = 30.928 g
Ułamek utworzonych wiązań poprzecznych =
= (30,928 g)/(362.16 g) - 0.0854
Polimery termoplastyczne charakteryzują się liniową, a niekiedy również w/ gałęzioną budową makrocząsteczek i tym. że między cząsteczkami nie ma wią/.:ń sieciujących. Między cząsteczkami działają jedynie słabe wiązania wtórne. Pod-
j/as Olewania w‘^nia wtórne topią się. a więc polimery miękną t płyną po-dob"* jak CP , C,CC/; naiomiasi po ochłodzeniu twardnieją ponownie. Omó-wiOP* xm,ana w,asn°4ci polimerów termoplastycznych przy wzroście temperatury stępuje podczas każdorazowego nagrzewania polimeru. W podwyższonej tem-^laturze polimery tormopUuLyc/.nc można więc łatwo i wielokrotnie formować. IH.liincfy termoplastyczne rozpuszczalne, co jest niekiedy wykorzystywane podczas wytwarzania z nich wyrobów. Częściej stosowane polimery termoplastyczne podano w tabl. 10.1. Z zamieszczonych w niej polimerów jedynie ^yhainid uzyskuje się dzięki polikondcnsacji. a produktem ubocznym jest
wodit
TABLICA 10.1. Polimery termoplastyczne
f^Ta. oznaczenie |
r,.*cl |
Monomer I T ypowc zastosowanie \ | |
policiylcn. PE |
-130 |
Ił 1 rury. węZc. butelki. \ QBę l kubki, izolacje \ H \ą \ elektryczne \ | |
Polichlorek winylu). pvc |
87 i |
H H lr U II 1' H Cl 1, |
imy okienne, wy kła- \ Iziny podłogowe. \ wyroby skóropodobne. 1 rury. węże 1 |
polipropylen. PP |
-14 |
H H 1 > * C=C 1 1 H CH, |
wykładziny zbiorników l i cystern, sznury, dy- 1 wany. sprzęt domowy. 1 artykuły medyczne |
Polistyren. PS |
100 |
U' A i.H, |
pojemniki, artykuły elektroizolacyjne. artykuły elektrotechniczne. części maszyn pianki |
Policzterofluoro-etylen. FTFH |
-90 |
F F 1 Ć>Ć F t |
1 polimer wysokotem-I peraturowy o bardzo 1 małym współczynniku 1 tarcia i małej przyczepności. łożyska, uszczelki, wykładziny garników i patelni |
363