ROZDZIAŁ
Dążenia Polski do osiągnięcia statusu kraju członkowskiego EWG doprowadziły do pełnej weryfikacji prawa bilansowego obowiązującego w naszej gospodarce. Elektem weryfikacji było dostosowanie przepisów ustawy o rachunkowości z 29 listopada 1994 r. (Dz.U. 121/94) do zasad rachunkowości obowiązujących w krajach Unii Europejskiej .Stało to się dzięki Komitetowi Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (International Accounting Standayds Committee IASC), który wydał Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (MSR), czyli międzynarodowe wzorce tworzenia krajowych przepisów o rachunkowości. Ustawa o rachunkowości oparta jest właśnie o te standardy i zakłada, że w sprawach nie uregulowanych przepisami ustawy jednostka może stosować Krajowe Standardy Rachunkowości wydawane przez uprawniony do tego Komitet Standardów Rachunkowości.
Sporządzanie sprawozdań finansowych należy do głównych zadań rachunkowości. Sprawozdanie finansowe informuje o osiągniętych efektach ekonomiczno-finansowych przez jednostkę za określony rok obrotowy. Najważniejszą jego częścią jest bilans dostarczający informacji służących ocenie dokonanych działań przez jednostkę oraz podejmowaniu decyzji dotyczących jej przyszłych zadań.
Bilans zatem stanowi wartościowe zestawienie aktywów i pasywów sporządzone na określony dzień i w określonej formie.
Prawidłowo sporządzony bilans powinien zawierać:
• nazwę i siedzibę jednostki, dla której jest sporządzany, podstawowy przedmiot działalności oraz wskazanie właściwego sądu lub organu prowadzącego rejestr,
• słowo bilans,
• dzień bilansowy dzień, na który bilans jest |pur/.ąd/,ony (dzień wyceny aktywów i pasywów),
• wyszczególnienie nazw i wartości poszczególnych grup aktywów i pasywów,
• ogólną sumę aktywów i pasywów (między którymi zachodzić musi rów Powaga, czyli wartość aktywów (A) wartość pasywów (!■*)),
• podpisy osób odpowiedzialnych za gospodarkę finansową jednostki, tj, osoby której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych i kiorowiń ka jednostki (gdy jednostką kieruje organ wieloosobowy podpisują wszy, scy członkowie tego organu),
• datę i miejsce sporządzenia bilansu (datę ukończenia prac nad sporządzeniem bilansu od dnia bilansowego jednostki mają3 miesiące na wykonanie prac bilansowych, co oznacza, że ostatecznym terminem ukończenia prac nad bilansem będzie przykładowo 31 marca bieżącego roku obrotowego).
Ponadto sprawozdanie finansowe powinno zawierać następujący zakres in-i irmacji:
• wskazanie czasu trwania działalności jednostki, jeśli jest ograniczony,
• wskazanie okresu objętego sprawozdaniem finansowym,
• wskazanie, że sprawozdanie finansowe zawiera dane łączne, jeśli w skład jednostki wchodzą wewnętrzne jednostki organizacyjne sporządza jące samodzielnie sprawozdanie finansowe,
• wskazanie, czy sprawozdanie finansowe zostało sporządzone przy założę mu kontynuowania działalności gospodarczej przez jednostkę,
• wskazanie, że sprawozdanie finansowe sporządzone jest po połączeniu spółek, jeżeli takie połączenie miało miejsce w okresie sprawozdawczym,
• omówienie przyjętych zasad (polityki) rachunkowości dotyczących me tod wyceny aktywów i pasywów, sposobu pomiaru wyniku finansowego oraz sposobu sporządzenia sprawozdania finansowego.
Jeżeli dniem bilansowym jest 31.12 danego roku obrotowego, to bilans spo« i/ąd/ony na ten dzień będzie bilansem końcowym lub bilansem zamknięcia,
W przypadku kontynuowania działalności przez jednostkę bilans końcowy ■■luje się bilansem początkowym (bilansem otwarcia) na 1.01 kolejnego roku obrotowego.
Wzór bilansu określa ustawa o rachunkowości.
Aktywa i pasywa usystematyzowane są w bilansie według odpowiedniej
kulejności.
Szeregowanie aktywów następuje w oparciu o zasadę wzrastającej plymio-m i (możliwości spieniężenia). Bilans rozpoczynają te składniki aktywów', które trudno jest zamienić na gotówkę, a kończą te, które gotówką już są lub wysięgnic łatwość ich spieniężenia.