3784495693

12 Izabela Góraj

1. Wprowadzenie

Dążenie do osiągnięcia statusu konkurencyjnej, innowacyjnej gospodarki opartej na wiedzy to w dzisiejszych czasach cel każdego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Jednak zrealizowanie tak postawionego zadania nie jest proste i wymaga podjęcia szeregu działań oraz wielu wyzwań. Niezwykle istotną kwestiąjest tu polityka innowacyjna, która obecnie stanowi jedną z ważniejszych polityk krajów unijnych. Innowacyjność gospodarki powinna być wspierana miedzy innymi przez ułatwianie wprowadzania nowych produktów, usług, procesów technologicznych, metod organizacyjnych i zarządczych. Realizacja polityki innowacyjnej w dużej mierze opiera się na unijnych funduszach strukturalnych, przyznanych w perspektywie finansowej 2007-2013 w ramach programów skierowanych do całej Unii Europejskiej, takich jak 7 Program Ramowy, czy polskie programy operacyjne (np. Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka, Program Operacyjny Kapitał Ludzki, Programu Operacyjny Infrastruktura i Środowisko, Regionalne Programy Operacyjne).

Celem opracowania jest przedstawienie głównych cech i roli polityki innowacyjnej, ewolucji jej kierunków, ukazanych według dokumentów unijnych i krajowych. W pierwszej części opracowania zawarte są definicje polityki innowacyjnej i jej związki z politykami: naukowo-techniczną, technologiczną i proinnowacyjną. Efektem jest zaprezentowanie własnej definicji polityki innowacyjnej i jej fundamentalnych zadań. W punkcie drugim ukazano, jak zmieniały się priorytety tejże polityki, począwszy od zakończenia II wojny światowej do czasów nam współczesnych. Z kolei część trzecia i czwarta poświęcona została prezentacji polityki innowacyjnej na tle tworzonych kolejno dokumentów na poziomie unijnym i krajowym.

2. Definicja i cele polityki innowacyjnej

W literaturze podejmującej tematy innowacji i działalności innowacyjnej, takie pojęcia jak: polityka innowacyjna, polityka naukowo-techniczna, polityka technologiczna, polityka proinnowacyjna traktowane są jako synonimy. Mimo że występują między nimi drobne różnice znaczeniowe, to w rzeczy samej wielu autorów, jak np. Roy Rothwell i Walter Zegveld, Paul Stoneman, czy Bengt-Ake Lundvall używa ich zamiennie.

Według Andrzeja Henryka Jasińskiego, polityka naukowo-techniczna kładzie większy nacisk na innowacje, nowe technologie, polityka innowacyjna