3

SCENARIUSZ V

Agresywny niedźwiadek

CELE:

•    uwrażliwienie uczniów na konieczność właściwego odnoszenia się do kolegów,

•    kształtowanie umiejętności obrony swoich praw bez agresji,

•    budzenie wiary w zwycięstwo dobra nad złem,

•    rozwijanie umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach.

DZIAŁANIA:

niedokończone zdania, puste krzesło, rundka, taniec integracyjny. FORMY:

indywidualna, zbiorowa, grupowa. MATERIAŁY:

woreczek, małe karteczki, flamastry, magnetofon.

PRZEBIEG ZAJĘĆ

I    WSTĘP

Na kolorowych kartkach, w ozdobnym pudełku, znajdują się niedokończone zdania, np.:

-    Gdy kolega mnie uderzy, wtedy czuję...

-    Nie lubię, gdy ktoś mnie bije, bo...

-    Gdy ktoś mnie przezywa, wtedy mam ochotę...

-    Lubię, gdy inni...

-    Nic lubię, gdy inni...

-    Jest mi smutno, gdy...

-    Agresja jest...

Zadanie polega na dokończeniu wylosowanych na kartkach zdań (pisemnie lub ustnie).

II    WPROWADZENIE DO TEMATU

Prowadzący głośno czyta bajkę Comelii Nitsch pt. „Opowieść o Timie, który wszystkich wprawiał w przerażenie”.

“ C\ Nitsch, Bajki pomagają dzieciom. Opowieści, które uzdrawiają, pocieszają i dodają odwagi. Bertclsmann Media. Warszawa 2001.

III REALIZACJA TEMATU

Nauczyciel rozmawia z uczniami na temat agresji. Pomocne mogą być pytania:

-    Czy spotkaliście się z przemocą wśród swoich kolegów?

-    Jak myślicie, co powoduje takie zachowanie? (strach, chęć zwrócenia na siebie uwagi, niskie poczucie własnej wartości, bicie w domu, itp.)

Następnie nauczyciel pisze pytanie (problem) na kartce i kładzie ją na środku sali tak, aby wszyscy mogli je przeczytać:

Jak możemy walczyć z agresją, co możemy zrobić by było jej jak najmniej?

W utworzonych losowo grupach uczestnicy rozmawiają, zbierają argumenty. po czym wybierają reprezentantów do dyskusji. Przedstawiciele grup wychodzą z krzesłami na środek i siadają w kręgu, a grupy za nimi. Prowadzący dostawia do kręgu jedno krzesło i informuje, że głos mają tylko osoby w kręgu oraz osoby, które siedząc na pustym krześle, chcą wesprzeć swego przedstawiciela.

Prowadzący proponuje zabawę „Jak cię widzą inni'*. Dzieci siedzą w kręgu. Nauczyciel rozdaje kartki i prosi, aby każdy uczeń napisał swoje imię i pierwszą literę swego nazwiska. Następnie uczniowie podają kartki osobom siedzącym po prawej stronie. Ich zadaniem jest napisanie jednej pozytywnej cechy kolegi lub koleżanki, których imiona widnieją na kartce. Następnie przekazują kartkę następnej osobie, itd. Zabawa kończy się, gdy kartki wrócą do właścicieli. Pracy towarzyszy muzyka relaksacyjna.

Dzieci porównują cechy wypisane przez siebie i przez kolegów. Szczególną uwagę zwracają na te określenia, które często powtarzają się. Następnie uczniowie rozmawiają w parach na temat swoich mocnych i słabych stron. Chętni uczniowie dzielą się swoimi spostrzeżeniami z resztą grupy. Wszyscy zastanawiają się, w jaki sposób można pozbyć się swoich słabych stron.

IV ZAKOŃCZENIE

Na zakończenie spotkania prowadzący proponuje taniec integracyjny Tramblanka.

^,ł Płyta CD. Pnpulurm* dziełu muzyki klasycznej. COUNTDOWN MIJSIC. Sosnowiec 2000.

" L. i M. lwowscy. Folkowa zabawa - integracyjne formy polskich tańców ludowych. Wydawnictwo KLANZA. Lublin 2002.

47