380 2

9. POTRZEBY WŁASNE ELEKTROWNI PAROWYCH

prędkości obrotowej lub silniki klatkowe z bezstopniową przekładnią mechaniczną. Ze względów eksploatacyjnych silniki te odgrywają bardzo ważną rolę, pomimo niewielkiego poboru mocy.

9.3.6. Urządzenia gospodarki paliwowej

Urządzenia do rozładunku, składowania i transportu paliwa do zasobników zużywają 0,1 —0,2% energii wytwarzanej w elektrowni. Dominującą rolę odgrywają przenośniki taśmowe, a następnie wywrotnice, ładowarki, zwałowarki i suwnice. Urządzenia te zwykle pracują na jedną lub dwie zmiany. Wymagania pod względem niezawodności zasilania silników urządzeń nawęglania nie są wysokie, przyłącza się przeto te silniki do rozdzielnic potrzeb własnych ogólnych elektrowni.

Ze względu na różnorodność urządzeń do usuwania produktów spalania (żużla i popiołu), zależną od ilości i właściwości popiołu, odległości i sposobu transportu oraz przeznaczenia popiołu, zużycie energii elektrycznej zawiera się w szerokich granicach 0,05 — 0,25% energii wytwarzanej w elektrowni. Urządzenia odpopielające są mało wrażliwe na niezbyt długie przerwy w ruchu, zasila się więc je również z rozdzielnicy potrzeb własnych ogólnych.

9.3.7. Inne odbiorniki potrzeb własnych

Oprócz omówionych powyżej ważniejszych grap urządzeń potrzeb własnych w elektrowni występuje wielka liczba odbiorników o bardzo zróżnicowanym przeznaczeniu, poborze mocy i wymaganiach co do niezawodności zasilania. Należą do nich: urządzenia do uzdatniania wody, małe napędy urządzeń kotłów, prostowniki do ładowania baterii akumulatorów, urządzenia gospodarki olejowej, warsztatów, dźwigowo-transportowe, ogrzewania, wentylacji i oświetlenia.

W tablicy 9.2 zestawiono najważniejsze odbiorniki potrzeb własnych bloku energetycznego o mocy 360 MW.

9.4. NAPĘDY ELEKTRYCZNE URZĄDZEŃ POTRZEB WŁASNYCH

Do napędu urządzeń potrzeb własnych stosuje się głównie silniki indukcyjne z wirnikami klatkowymi. Silniki te nie wymagają żadnych dodatkowych układów rozruchowych, co umożliwia objęcie ich układem automatyki samoczynnego załączania rezerwy SZR. W niektórych krajach w energetyce, a zwłaszcza w krajach b. ZSRR, stosuje się ponadto silniki synchroniczne (głównie do napędu młynów). Wynika to z łatwiejszego wykonania konstrukcyjnego silnika synchronicznego wolnobieżnego niż indukcyjnego tej wielkości (1000 h-2000 kW, 6 kV, 100 min’¹).

380