378 2

9. POTRZEBY WŁASNE ELEKTROWNI PAROWYCH

rzeczywiste panujące w króćcu ssawnym oraz współczynniki zapasu. Współczynnik zapasu wydajności wentylatorów powietrza V_wp zawiera się w granicach 0,05 -r- 0,1 strumienia objętości powietrza doprowadzanego do komory paleniskowej, a współczynnik zapasu przy określaniu wydajności wentylatorów spalin V_ws jest większy i zawiera się w granicach 0,1 h-0,15. Wspomniana rezerwa wydajności uwzględnia ewentualne pogorszenie warunków spalania i odchylenia warunków eksploatacyjnych od obliczeniowych. Wytyczne doboru wentylatorów zalecają także zwiększenie obliczeniowej wartości spiętrzenia wentylatorów kotłowych o ok. 10% (współczynnik zapasu spiętrzenia 0,1), co wynika z mało precyzyjnych danych wyjściowych do obliczeń oporów przepływu oraz zwiększenia oporów na skutek zanieczyszczenia powierzchni ogrzewalnych i kanałów kotła.

Wentylatory spalin zużywają, zależnie od rodzaju kotła i spalanego paliwa, ok. 0,4 -r-1,4% energii wytworzonej w elektrowni. Zużycie energii przez wentylatory powietrza jest zwykle mniejsze i zawiera się w granicach 0,4 -e 0,9%, co wynika głównie z mniejszego strumienia objętości (mniejszy strumień masy powietrza i niższa temperatura).

Dobudowa instalacji odsiarczania spalin (IOS) w istniejących kotłach wymaga zainstalowania wentylatorów wspomagających, których zadaniem jest pokonanie oporów przepływu spalin przez IOS. Wentylatory te są budowane na pełny strumień objętości spalin i spiętrzenia ok. 1,5 -h2,0 kPa. W kotłach nowo projektowanych instaluje się wentylatory spalin wspólne dla instalacji ciągu kotła oraz instalacji odsiarczania.

Do płynnej zmiany wydajności wentylatorów stosuje się najczęściej regulację aerodynamiczną, umożliwia ona bowiem stosowanie do napędu najdogodniejszych w eksploatacji silników indukcyjnych klatkowych. Regulacja przez zmianę prędkości obrotowej jest spotykana rzadko. Sprawność sprzęgła hydraulicznego zmniejsza się liniowo ze zwiększaniem się poślizgu sprzęgła, w związku z czym sprawność układu jest mniejsza niż przy regulacji aerodynamicznej. Ponadto w celu ograniczenia erozji popiołowej często stosuje się mniejsze prędkości obrotowe wentylatorów spalin (600-h — 750 min^-1), nakłady inwestycyjne na sprzęgło wolnoobrotowe są natomiast wyższe.

Istotne oszczędności energii zużywanej przez wentylatory kotłowe dają paleniska nadciśnieniowe, w których stosuje się tylko wentylatory powietrza. Wprawdzie muszą one wytworzyć większe spiętrzenie, jednak dodatkowa praca przetłaczania chłodnego powietrza jest znacznie mniejsza od pracy przetłaczania większego strumienia gorących spalin.

Oprócz omówionych wentylatorów powietrza i spalin stosuje się w elektrowniach wentylatory młynowe. W układach z młynami średniobieżnymi miażdżącymi zapewniają one odpowiednie ciśnienie w układzie młynowym oraz wymagany strumień powietrza transportującego pył do komory paleniskowej, w układach z pośrednim zasobnikiem pyłu (młynownie centralne lub młyny wolnobieżne bębnowo-kulowe) służą do transportu pyłu.

Poza instalacją kotłową wentylatory stosuje się sporadycznie, przy czym ich moc jest (poza wentylatorami chłodni wentylatorowych) niewielka.

378