9. POTRZEBY WŁASNE ELEKTROWNI PAROWYCH
pracy, z którego są zasilane rozdzielnice blokowe w układzie odgałęźnym (patrz rys. 9.5). Mosty szynowe są sekcjonowane podłużnymi sprzęgłami wyłącznikowymi - najczęściej co dwa (elektrownie radzieckie) lub co cztery bloki (elektrownie polskie). W normalnych warunkach pracy każdy z transformatorów rezerwuje przynależną mu część bloków, sprzęgła podłużne w połowie mostu są otwarte.
Transformatory rezerwowe, ze względu na znaczną zmienność napięć w rozdzielnicy głównej, z reguły mają regulację napięcia pod obciążeniem. Jest to niezbędne, zwłaszcza w układzie z rysunku 9.8b.
Stosuje się dwa rozwiązania zasilania urządzeń potrzeb własnych ogólnych. W pierwszym z nich urządzenia potrzeb własnych ogólnych są przyłączane do sekcji rozdzielnic poszczególnych bloków (najczęściej pierwszych uruchamianych bloków). Drugi sposób polega na zgrupowaniu urządzeń potrzeb własnych ogólnych w oddzielnej rozdzielnicy i zasilaniu ich niezależnie od któregokolwiek bloku. Sposób ten przyjął się w większości krajów europejskich, w tym także w Polsce. Główne jego zalety to przejrzystość układu, ograniczenie mocy zwarciowych i większa niezawodność pracy układów blokowych.
Rozdzielnice potrzeb własnych ogólnych mogą być zasilane z odrębnych transformatorów przyłączonych do rozdzielnicy głównej, najczęściej jednak stanowią one integralną całość z rozdzielnicami rezerwowymi. W elektrowniach krajowych z blokami dużej mocy 360 i 500 MW rozdzielnice rezerwowe PR i potrzeb ogólnych PO połączono parami za pomocą dławików D, dzięki czemu mają one zróżnicowane poziomy mocy zwarciowych 160; 300 MVA (rys. 9.10). Oszczędności w kosztach (zwłaszcza wyłączników) są istotne w elektrowniach na węgiel brunatny, mających rozbudowany układ potrzeb własnych. Rozdzielnice potrzeb ogólnych są budowane jako jednosystemowe sekcjonowane podłużnie lub z podwójnym systemem szyn i sprzęgłem podłużno-poprzecznym. Ważne odbiorniki przyłącza się do rozdzielnic z dwustronnym zasilaniem.
Układy połączeń elektrycznych niskiego napięcia są na ogół odzwierciedleniem układów po stronie wysokiego napięcia. Podział rozdzielnic bloku na dwie sekcje wysokiego napięcia powoduje identyczny podział po stronie niskiego napięcia. Takie układy, w których dwie sekcje niskiego napięcia są zasilane z dwóch transformatorów 6/0,4 kV stosowano w starszych elektrowniach krajowych (m.in. Siersza, Łagisza). W elektrowniach z blokami dużej mocy na jedną sekcję wysokiego napięcia przypada przeważnie więcej niż jeden transformator obniżający (rys. 9.11).
392