13 KOROZJA
lub gdy jego stężenie jest duże Czynniki te powodują zatem zwiększenie „/ybl ^ korozji elektrochemicznej.
Polaryzacja oporowa jest wynikiem oporu elektrycznego warstwy pr,Hl tów reakcji. np. tlenku na powierzchni elektrody i elektrolitu otaczającego elekt,, Spowodowana warstwą tlenku pasywno^ powierzchni metali, np Al. T. , ’ , odpornej na korozję może być traktowana jako specjalny przypadek anodow ‘ polaryzacji oporowej.
Polaryzacja jest zwykle zjawiskiem korzystnym, gdyż JCJ w/m<, szybkość korozji maleje.
Zwykle wyróżnia się korozję równomierną {ogólną), między krystaliczną, selektv, ną. szczelinową, naprężeniową, zmęczeniową i wżerową (pittingową) (rys 137 Jeżeli metal ulega korozji elektrochemicznej, to pewne obszary tego metalu spełni J rolę anody w stosunku do innych obszarów. Jeżeli położenia obszarów anodowy j*
międzykrystoltczna
(po gromcoch zdrnj
selektywna
naprężeniowa ai przez ziarna
b) międzykrystabczna (pogromcach zwrnj
13 7. Częściej spotykane rodzaje korozji elektrochemicznej
6UCKTBOCM£MłC/NEJ IROOZAjE OGNIW KOROZYJNYCH)
,33 rodzaje korozj
W sposób ciągły na powierzchni metalu w ten sposób, że i katodowych zmieniają *' spcsób równomierny całą powierzchne metalu, to obszary anodowe pokrywają »
• i . . równonucn\y
inc * r^t^.^ne ogniwo galwaniczne powstałe na skutek rói/uc w składzie.
wc o^Two galwaniczne występuje wówczas, gdy dwa różne metale, między i yymi istnieje kontakt zapewniający przepływ elektronów, są zanurzone w clektro-l. c umożliwiającym przepływ jonów. Takie ogniwo może powstać wtedy, gdy do nitowania blach stalowych zastosuje się nity miedziane: wówczas blacha "ulowa jest anodą, natomiast nity miedziane są katodą. Ogniwa tego typu mogą powstać również w przypadku stopów dwufazowych, gdy jedna faza jest bardziej Sachema od drugiej. W przypadku żeliwa szarego grafit jest bardziej szlachetny od ferrytu, a więc jeżeli żeliwo znajduje się w elektrolicie, to powstają lokalne mikro-pgniwa powodujące szybką korozję ferrytu. W stali cementyt jest bardziej szlachetny od ferrytu• zatem w wilgotnej atmosferze lub innym elektrolicie tworzą się mikroogniwa powodujące korozję ferrytu (rys. 13.8). Korozyjne mikroogniwagalwaniczne powstają również w stopach jednofazowych, jeżeli występujące w nich wtrącenia niemetaliczne, których szlachetność jest inna niż osnowy metalicznej, przewodzą prąd elektryczny. Odporność korozyjna stopów dwufazowych jest prawie zawsze mniejsza od odporności korozyjnej stopu jednofazowego o zbliżonym składzie oraz odporność korozyjna maleje ze wzrostem ilości zanieczyszczeń w metalu.
RYS. 13.8. Schemat korozyjnego mikroogniwa w stali dwufazowej. Ferryt jest anodą, na której zachodzi reakcja Fe—Fe3* + 2c". natomiast cementyt jest katodą z reakcją l/:Oj + + H;0 + 2e-2(OH)\ Fe3* + 2(OH)*-Fc(OH),. 2Fc(OH): + 7:0: + H2Ó-—2f4(OH), (rdza)
Korozja międzykrystaliezna występuje wówczas, gdy wydzielanie innej fazy po granicach ziam lub segregacja do granic ziam powodują powstanie ogniwa galwanicznego. Tego typu korozja występuje często w przypadku austenitycznych stali odpornych na korozję. Wydzielanie w tych stalach węglików chromu typu po granicach ziam. powoduje zubożenie w chrom obszarów wokół granic ziam. Szlachetność stali z chromem rośnie z ilością chromu w roztworze, zatem podczas korozji elektrochemicznej austenit zubożony w chrom spełnia rolę anody, a wnętrza ziam - rolę katody. Korozja po granicach ziam postępuje szybko w głąb
443