Zasadniczym elementem ucha wewnętrznego jest ttimak. Jest on zwężającą się. uformowany z kości czaszki rurką. która zwinięta jest w formie skorupy ślimaka i ma 2\ zwoja. Za początek ślimaka (tzw. podstawy) przyjmuje się zwykle okienko owalne, do którego przylega strzemiączko. Analiza drgań cieczy i błon <limaka jest dość trudna. jeśli dokonuje się jej na ..zwiniętym" ślimaku, tj. takim, jakim jest on w rzeczywistości. Dlatego też drgania te ilustruje się na ^rozwiniętym" ślimaku, co pozwala na znacznie lepszą w izualizację i pełniejsze zrozumienie procesów tam zachodzących.
Przekrój poprzeczny ślimaka przedstawiono na ryc. I5.l3a. a przekrój podłużny rozwiniętego ślimaka na ryc. I5.l3b. Przez całą jego długość biegną dwie błony:
Schody przedsionka (perylmfa)
a
SceAł me<*» N. (endołmfa) > Zewnętrzne komórki Błona
Komórk. \
Wewnętrzne komórki rzęskowe
3oa Tunel ttwna Cortiego
Schody bębenka (peryimta)
Ryc. 15.13. Poprzeczny (a) i podłużny Ib) przekrój rozwiniętego ślimaka.
463