486 2

14 własności elektryczne MATERIAŁÓW

Ze względu na to. że emiter jest typu p. polaryzacja w złączu i . polaryzacja przewodzenia, duża liczba dziur jest wstrzykiwana z emitera do b.v_s Niektóre z nich łączą się w bazie z elektronam.. jednak ze względu na to. /c baza _JCM bardzo wąska i jedynie lekko domieszkowana, większość dziur wstrzykiwanych do bazy z emitera przechodzi przez bazę i złącze 2 do kolektora, gdzie przemieszcza _Sj_ę swobodnie i jest głównym nośnikiem ładunków. Mały wzrost napięcia na wejściu (w obwodzie emiter-baza) wytwarza duży wzrost prądu w obwodzie baza-kolektor ł/i>. gdyż "Mość prądu w kolektorze jest wykładniczą funkcją napięcia emitera i

/_A-/.expy    (14.20)

gdzie: i_m i B - stałe.

Przechodzący przez tranzystor sygnał napięcia doznaje zatem wzmocnienia. D/iaj*. me tranzystora n-p-n jest podobne z tym. że w takim tranzystorze elektrony. _a nic dziury, przechodzą z emitera przez bazę do kolektora.

Tranzystor unipolarny {polony). Jeden z wariantów takiego tranzystora składa się z dwóch ma łych wysp półprzewodnika typu p. utworzonych na sub-stracie krzemu typu n (rys. 14.21). Wyspy są połączone wąskim kanałem typu _f,

Sygnał wejściowy

Iródto

Bronko

Przewodnik urery^ metalowy

. Kgoot

Podłoże, typ n

RYS. 14.21 Schemat tranzystora unipolarnego

^F>’    ^r^{/XWOdy mclalowc} nazywane źródłem • drenem Na

P°,    _Si0 . . _AV.^póP^^ndmka wytworzona jest przez uiłeniame warstwa

i/oJacyjna bio,. do krorej nad kanałów .    ..    .    ,

nc przewodności kanału _u, "    ^bHm,‘*

„/składanego do bramk, JcMi do b,a_mk ^/m,ilnC ^    ** ^c,ck<r>-'^ncK°

U- """ "Opychał., nocniki ladunkT^ 3"'' ^P"^y,<*^OTf£^,C **"**- “ _pr/cwodno«ć elektryczna Mała /m.ana ooU ciekli ^ “ *^d'" 'T!i w

s» ~~~

14.6.3. Obwody scalone

Miniaturyzacja urządzeń elektronicznych była wvm.iw.na ^ ,    .

_m45v . objętości urządzeń ora*    7TST*-

ss--“ ^    op-cł,

s* >«-^ym !*»'    7-* po-m~r^wTp^rt

ssytwar/anła, gdy* ze w/.g ędu na ło. Ze c.cmenły były bardzo małe, » mogły powodować ,ch zdcfek.owan.c M,ma.uryz*ja ur/*lzch wymaga duże, SZJ. W rozmieszczeniu poszczególnych elementów składowych. Pmsadło wyma-

gana ** ^dtóa “^od"‘f 'rT^: ^gJy' ^wada * jednym , du«, teZ elementów może oznaczać. że cały zespół należy odrzucić. Problemy ic były

stopniowo rozwiązywane w miarę doskonalenia urządzeń do bardzo c/ysici produkcji, opracowywania systemów automatycznych, stosowania komór o bardzo dużej próżni i wysokorozdzielczej fotolitografii stosowanej do lokalizowania elementów tworzonych przez osadzenie z fazy gazowej.

14.7. Dipole i polaryzacja

Dipole. Dipolem elektrycznym nazywa się układ dwóch oddalonych od siebie ładunków o przeciwnych znakach i równej wartości bezwzględnej. Jeżeli wartość ładunku wynosi q. a odległość między mmi /. to moment elektryczny takiego dipola ma wartość q l i jest skierowany od ładunku ujemnego do ładunku dodatniego Pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego ładunki dodatnie w maienalc przesuwają się w kierunku zgodnym z. kierunkiem natężenia pola elektrycznego, a ładunki ujemne w kierunku przeciwnym, co prowadzi do tworzenia przez atomy lub cząsteczki materiału, zorientowanych w kierunku przyłożonego pola. indukowanych dipoli. Jeżeli w materiale występują trwałe dipole, to pod wpływem pola elektrycznego następuje ich orientowanie się w kierunku pola. co prowadzi do polaryzacji. Można wyróżnić trzy rodzaje polaryzacji (rys. 14.22)

-    elektronową,

-    jonową.

-    dipolową (orientacji).

487