56202

narzucające się przymusowo,

bez względu na to, w jakie okoliczności jest uwikłana jednostka.

Autonomia moralna

istnieje wtedy, gdy ideał /norma/ są traktowane przez świadomość jako coś koniecznego, niezależnego od jakiejkolwiek presji zewnętrznej.

I    STADIUM ANOMII

(pierwsze 2- 4 lata życia)

amoralizm poznaw czy, czyli brak jakichkolwiek motywacji moralnego zachowania, dziecko zdobywa elementarną wiedzę o tym, co jest dobre, czyli aprobowane przez dorosłycli, a co jest złe, czyli nieaprobowane, ale nic potrafi się tą wiedzą posługiwać.

II    STADIUM

HETERONOMII MORALNEJ (od 5 do 7/9/10 lat)

charakteryzuje się traktowaniem norm moralnych jako narzuconych przez starszych i obowiązujących w zasadzie tylko wtedy, gdy jest się pod tych starszych kontrolą.

W stadium tym można wyróżnić: fazę egocentryzmu fazę konformizmu

UWAGA! 11! !Dla heteronomii moralnej charakterystyczne są:

Dobro określa się przez posłuszeństwo.

Istotne jest przestrzeganie litery, a nie duclia prawa.

Obiektywistyczna koncepcja świadomości.

Poczucie immanentnej sprawiedliwości.

III STADIUM SOC JONOMII (od 9 do 13 lub 14 roku życia)

konw encjonalizm moralny, czyli dążeniem do zgodności własnego postępowania z tym, co ogólnie przyjęte i oczekiwane,

jesljhojnomh!ość.partykularystyczna, grupowa.

IV STADIUM

AUTONOMII MORALNEJ (od 14 (15) do 21 (22) roku życia)

interioryzacja (uwewnętrznienieml norm moralnych, które stopniowo nabierają charakteru powinności moralnej i stają się podstawą samooceny jednostki, początkowo faza pryncypializmu , czyli normy uznawane za własne są traktowane jako jedynie słuszne i niepodważalne.

z czasem pojawia się relatywizmem moralny albo racjonalizmem.

kulminacją rozwoju moralnego człowieka jest faza idealizmu.