490

Pokrzywa zwyczajna 481-

rosy. Zebrane w pełni rozkwitu podczas suszenia przekwitają i dają nasiona z puchem. Koszyczki kwiatowe zbieramy ręcznie bez szypułek i suszymy w temperaturze podwyższonej do 45°, gdyż wówczas najlepiej zachowują żółtą narwę. Po ususzeniu należy bezwzględnie surowiec przesortować, odrzucając koszyczki z puchem. Dajemy opakowanie .półszczelne, ponieważ łatwo chłonie wodę. Przechowujemy w dziale surowców obojętnych.

49. Pokrzywa zwyczajna -— Urtica dioica L.

(Inne nazwy: pokrzywa dwupienna, pokrzywa wielka,"pokrzywa parząca) Rodzina: Pokrzyw o watę — Urticaceae

Bylina pospolita jako roślina ruderalna przychaci, przypłoci, ogrodów; występuje także w olszynach i zaroślach, wreszcie jako chwast pastwiskowy — wszędzie na żyznej, próchnicznej glebie. Rozmnaża się szybko przez rozłogi. Łodyga nadziemna wyrasta do 1 m wysokości. Liście są j aj o wato-romboidalne, ostro ząbkowane, długoogonko-we. Cała roślina pokryta jest włoskami parzącymi.

Surowiec stanowi liść pokrzywy — Fol. Urticae. Są to ususzone liście wraz z ogonkami barwy ciemnozielonej.

W dotyku są szorstkie, kruche, wyraźnie owłosione. Surowiec ma smak słonawy, trochę gorzkawy, zapach słaby, swoisty. Najważniejszym ciałem czynnym w wydzielinie włosów parzących jest bezpostaciowa, bezazoto-wa substancja o kwaśnym charakterze, o budowie zbliżonej do kwasów żywicznych, dalej histamina, ślady kwasu mrówkowego i innych. W liściach dużo chlorofilu, witaminy C i K, dalej karoteny, fermenty i inne substancje.

Liście pokrzywy nie powinny zawierać łodyg, kwiatostanów i innych zanie- „    ...    _ .

,    . r,    .    Rys. 134. Pokrzywa zwyczama

czyszczeń. Wilgotność — najwyżej 14%.    _{{Urtica dioica)}

Zapotrzebowanie bardzo duże.    Kwitnący _SZCZyt _PQd_U

— Uprawa i zbiór ziół