tadonek. jest uk cienka, te jej grobott przyrównuje się do zera zakładając, te ktwk gromadzi się na powierzchni.
IMędc tedsttka powierzchniowego jest również dogodne w rozwalania <fSitydi wtesnoścś pól, z którymi Czytelnik zapozna się w rozdz. 10. Rozważając równanie
§lad*~0 (5/15)
w ohuarnr V przedstawionym na rys. 5/4 otrzymtÄ…jemy warunek
mówiący o dągioóct składowej normalnej wektora indukcji magnetycznej. Wa* nmb (5/7), (5/9k (5/13) i (5/16) stanowią zestaw stosowany przy rozwiązywaniu t»ńhi iagndnifó praktycznych. W celu bliższego zapoznania się ze sposobami ich mstosowania podamy następujące przykłady.
5.2. Rozwalmy granicą dwóch ośrodków: h ii i < O i ■2ii, ft w (ta , a m o
^ Ji < > 0 i ■ą, fi m 3^o • <r ■» 0
h ośrodka pierwszym panuje stałe połę elektryczne
t, -4+4 rv/ml
<*u M«k pole magnetyczne
H, • 4-4 [A/m]
Ohttciymy poła elektryczne i magnetyczne panujące w drugim ośrodku w pobliżu pkiKony taO,
Składowa styczna poła elektrycznego jest zawsze ciągła, a więc Ej, ■* Ełr. Ze względu rt brak ładunku powierzchniowego ciągła jest również składowa normalna wektora indukcji
rfcktr>'crncj. a więc D,t *» D*,, czyli Eu m Ej, *-*- •> 2Eit.
it
Rozważając pozostałe dwa warunki brzegowe otrzymujemy: HJf m H„ oraz H,, •
- N,t *x \ Hłrt a więc poszukiwane pola mają postać A 3
SJk Rozważmy warunki brzegowe dla pól zmiennych w czasie panujące na grasicy d*ełei tryka (ośrodek pierwszy) i idealnego przewodnika (ośrodek drugi).
\y ośrodku drugim pole elektryczne musi być równe zero, gdyż w przeciwnym przypadku wywoływałoby przepływ prądu o nieskończonym natężęiwo. Istnienie w tym ośrodku zmieś-Mgo pola magnetycznego jest również niemożliwe, ponieważ zgodnie z prawami indukcji riałofey ono wywoływać pole elektryczne, co byłoby sprzeczne z poprzednim stwierdzeniem.