50

MO 11%

MO 11%

du jednak na bardzo prostą konstrukcją może orw byd wyKonano przez załogą * ogólnie dostępnych na •tatka materiałów /rysunek 1.10/.

Rys.2.10. ttektor powietrzny wykonany w warunkach statkowych oraz jego wykorzystani# do rozmywania grunta; 1 - wal elastyczny, 2- rura doprowadzająca sprężono powietrza, 2 - rura

stalowa

Doprowadzane <fc> rury powietrze rteeza ale * wodą, tworząc emulsją znacznie lżejszą od otaczająca) wody. Clśnlenlo hydrostatyczne wody oraz ciśnienie podawanego powietrza powodują szybkie wypychanie do odry emulsji wodno-powietrznej, zmieszano) dodatkowo z rozmytym gruntem. Za pomocą podłączonych do elektora węży solna wydobywany przez niego grunt odrzucać od ratowanego •tatko na znaczną odległość.

O znacznej wydajności elektorów powietrznych Świadczy fakt. U podczas wydobywania s głębokości 12 p »a. "Seeburg* /pdi-r.tejezy ‘Dzierżyński*/ ołektory 10? 12 calowe usuwały grunt z głąbokoścl 50 a z wydajnością 20 e*/b.

1.1. Zejście statku z cielimy przy pomocy ratownika

2.2.1. Aspekty prewne związane z działalnościąratownika

Jeżeli ściąganie statku z mielizny odbywa ale przy pomoc; ratownika, to w przypadku pomyślnego zakończenia akcji sole on pc spełnieniu określonych warunkOw Ulegać sle o wynsgroizardo [llj wynagrodzeniu podlegają wszystkie akcje ratownicze określane piar.es ratownictwa morskiego. Zasady prawne ratownictwa zostały ps raz pierwszy ujednolicone w konwencji brukselskiej z 1910 reku. Zabsrły ją prawie wszystkie państwa morskie, a Polska jest jej sygnatariuszem od 1920 roku. Konwencja zawiera ścisłą definicją ratownictwa morskiego; ‘Ratownictwem morskim jest ochotniczo podjęte działanie nająć* na celu uratowanie statku lub znajdujących alg na statku przedmiotów z niebezpieczeństwa morskiego". Powinno ono być wykonywane za zgodą statku ratowanego. Ponadto usługa jest uznana za ratownictwo, jeżeli 1-stmeje realne niebezpieczeństwo związane z żywiołem morskim. Typowy* przykładem ratownictwa morskiego jest ściąganie statku z mielizny.

Po podpisaniu umowy o ratownictwie, będącej zgodą statku ratowanego na udzielenie mu pomocy, ratownik może przystąpić do akcji, wynagrodzenie za usługi teoo typu przysługuje ratownikowi jadr.ak tylko wtedy, gdy przyniosły one realną korzyść ra-towaneau. Stosuje się generalną zasadę ‘no cure no pay" - *bez uratowania nic ma wynagrodzenia*. Odpowiedniemu wynagrodzeniu podlega również jednostka, której działalność przyczyniła się do uratowania statku lub ładunku pośrednio, jeżeli tylko prze-craot ratownictwa został ostatecznie urausmny. Prawo to Istniej# również w wypadku ratownictwa pomiędzy statkami należącymi do tego samego armatora. Udział w wynagrodzeniu ma kaldy, kto ochotniczo oddał pożyteczne i skuteczne usługi o charakterze ratownictwa morskiego, kątownikami mogą być osoby działające z ląd* jak tet za pomocą statków na wodzie. JeZell akcja ratoadcza prowadza jost przez statek, to prawo do ladanla zapłaty od właściciela