95
Twierdzenie Taylora
5.15. TWIERDZENIE. Przypuśćmy, że f jest funkcją rzeczywistą na (a, fe>, n - liczbą maturalną, f(n~ l)jestciągla na (ja, 6>, afW(t) istnieje we wszystkich punktach przedziału (a, b). Miech cl i fi będą dwoma różnymi punktami przedziału (a, b'). Określmy
w
. k>o ' Ki......{
istnieje punkt x leżący między ot i fi taki, że
(24) . m m W+~£(0-a)". .
ni
Przy n = 1 twierdzenie to staje się twierdzeniem o wartości średniej. W ogólnym przypadki twierdzenie pokazuje, że funkcję/można przybliżać wielomianem stopnia n— 1; równość (24) pozwala oszacować błądjeśli znana jest największa wartość wielkości |/w(x)|.
Dowód. Niech M będzie liczbą określoną przez równość
P5) m=p(fi)+M(fi-«r
■ mech
Musimy wykazać, icnlM = fln>(x) przy pewnym x, leżącym pomiędzy a i fi. Zgodnie z (23) ■(26)
A zatem dowód będzie zakończony, jeśli sprawdzimy, że cp>(x) = 0 dla pewnego x leżącego między a i fi. Ponieważ P w(a) ^ przy k= 0,1,, n—1, więc
g(ot) = g'(at) =...i=g("-1>(a) = 0.
I, Liczba M była tak wybrana, ieg(fi) — 0; dlatego, na mocy twierdzenia o wartości średniej, k,) = 0 dla pewnego x1leżącego pomiędzy a i fi. Ponieważ g'(a) = 0, w podobny sposób nzymamy, że g"(x2) = 0 przy pewnym x2 leżącym między di $3$ Po ri krokach uzyskamy, że If^r.) = 0 dla pewnego xn leżącego między a i Xn_ls tj. między a i ji?.
5.16. U WAGI. Definicja Sil bez jakichkolwiek zmian może być zastosowana w przypadku ■akcji zespolonej/, określonej na przedziale (a, by. Przy tym twierdzenia 5.2 i 5.3 pozostają
■ mocy, podobnie jak i ich dowody. Jeżeli i f2 są odpowiednio częściami rzeczywistą i ■rojoną funkcji /, tj. jeśli /(t) = fi(t)+if2(t) przy a ^ t < b, gdzie ft(t) i f2(t) są funkcjami ■Bczywistymi, to oczywiście