96
5. Różniczkowanie
przy czym /jest różniczko walna w punkcie x wtedy i tylko wtedy, gdy funkcje' ft i f2 są różniczkowalne w tym punkcie.
Przechodząc do ogólnego przypadku funkcji wektorowych, tzn. funkcji f odwzorowujących (a, b) w pewną przestrzeń Rk, możemy w dalszym ciągu stosować definicję 5.1 dla otrzymania f'. Obecnie <p(t) we wzorze (1) jest przy dowolnym t punktem przestrzeni Rk, a granicę w (2) rozumie się w sensie zbieżności według normy w tej przestrzeni. Innymi słowy, f'(x) jest tym punktem przestrzeni Rk, dla którego
(30)
i f' jest znów funkcją o wartościach w przestrzeni Rk.
Jeżeli/1(... ,fk są składowymi funkcji f, określonymi w twierdzeniu 4.10, to
m
i funkcja f jest różniczkowalna w punkcie x wtedy i tylko wtedy, gdy każda z funkcji fu... ,ft jest różniczkowalna w punkcie x.
Twierdzenie 5.2 pozostaje prawdziwe i w tym przypadku; to samo dotyczy twierdzenia 5.3 a) i b), jeżelifg zastąpić f-g — iloczynem skalarnym (por. definicję 4.3).
Kiedy jednak chodzi o twierdzenie o wartości średniej oraz regułę 1’Hospitala, sytuacja ulega zmianie. Podane niżej dwa przykłady pokazują, że obydwa te twierdzenia nie są prawdziwe już w przypadku funkcji zespolonej.
5.17. Przykład. Określmy dla x rzeczywistego
(32) /(x) = eix = cosx+isinx.
(Ostatnie wyrażenie można traktować jako definicję zespolonej funkcji wykładniczej e‘x. Funkcje te będą dokładnie omówione w rozdziale 8.) Wtedy
(33)
lecz
(34)
f\x) = ieix
tak, że |/'(x)| = 1 dla dowolnej wartości rzeczywistego x.
W ten sposób twierdzenie 5.10 nie jest w tym przypadku prawdziwe.
5.18. Przykład. Na przedziale (0,1) określmy funkcje/i g przyjmując/(x) = x oraz
(35)
g{x) = x+xV*2.
Ponieważ Je,f| = 1 przy dowolnej wartości rzeczywistej t widzimy, że
(36)
dalej,