4. STACJE ELEKTROENERGETYCZNE 340
oddzielacz oleju. W przypadku usytuowania stacji w pobliżu rzeki lub jeziora konieczna jest pełna ochrona wód tych zbiorników przed przedostaniem się do nich oleju. Pod urządzeniami zawierającymi olej buduje się wówczas misy olejowe szczelne, mieszczące całą ilość oleju zawartego w urządzeniu.
Szczególnie starannej ochrony przed zanieczyszczeniem gruntu wymagają oleje syntetyczne stosowane w kondensatorach starszego typu, gdyż ją to dwufenyle chlorowane o właściwościach silnie toksycznych.
Hałas. Źródłem hałasu w stacjach elektroenergetycznych są przede wszystkim transformatory (hałas ciągły) i wyłączniki pneumatyczne (hałas impulsowy). Przyczyną hałasu są również sprężarki powietrza, lecz zwykle są one instalowane w budynku i hałas powodowany ich pracą nie jest uciążliwy dla otoczenia. Zjawiska akustyczne związane z ulotem nie mają praktycznego znaczenia.
Dopuszczalny poziom hałasu na terenie stacji określa norma PN-92/M-35200 [4.28]. W pomieszczeniach rozdzielni wnętrzowych poziom dźwięku A nie powinien przekraczać 65 dB, a w pomieszczeniu nastawni — 55 dB. Dopuszczalny poziom hałasu na zewnątrz stacji, w zależności od charakteru sąsiadującego terenu podano w tabl. 4.26.
Tablica 4.26. Dopuszczalne natężenie hałasu wg Rozporządzenia Radv Ministrów z dnia 30.09.1980 r. (Dz. U. Nr 24 z 1980 r.)
Rodzaj terenu |
Równoważny poziom dźwięku, dB |
Maksymalny krótkotrwały poziom dźwięku, dB | |
dzień |
noc | ||
Obszary objęte ochroną, parki krajoznawcze, obiekty zabytkowe |
40 |
30 |
65 |
Podmiejskie tereny wypoczynkowe |
45 |
35 |
70 |
Tereny zamieszkałe położone w pobliżu ulic o niedużym ruchu pojazdów |
50 |
40 |
75 |
Jw., lecz o dużym ruchu pojazdów |
55 |
45 |
80 |
Centralne części miast |
60 |
50 |
85 |
Poziom hałasu HR, w dB, w odległości R większej niż 30 m od jego źródła oblicza się wg wzoru
Hr = H_, +Ai — 101og(2jtR2) —ZAHł (4.45)
gdzie: H, — poziom mocy akustycznej źródła, dB: K — poprawka uwzględniająca odbicie fali głosowej od przeszkody (K = 0 —jeśli w pobliżu źródła nie ma przeszkód odbijających falę, K = 3dB — nie ukierunkowana propagacja hałasu w pobliżu dwóch ścian wzajemnie prostopadłych; K = 6dB — przy trzech ścianach prostopadłych); SA — poprawki uwzględniające tłumienie dźwięku przez powietrze, urządzenia stacji i przeszkody w terenie, przyjmowane od 2 dB dla terenu otwartego do 8 dB dla terenu zabudowanego.
W przypadku kilku źródeł hałasu, obliczenia wg wzoru (4.45) prowadzi się dla każdego źródła oddzielnie, a następnie otrzymane wyniki sumuje algebraicznie.
Poziom hałasu powodowanego przez transformatory energetyczne zależy od mocy znamionowej transformatora i wynosi orientacyjnie od 65-^75 dB dla transformatorów o mocy 10 MV-A do 100-M08 dB dla transformatorów 400 MV A. Poziom hałasu powodowanego pracą wentylatorów chłodzących transformatory wynosi od 75-^90 dB dla chłodnic transformatorów 10 MV • A do 88 -f-108 dB — dla chłodnic transformatorów 400 MV • A. Hałas chłodnic należy dodawać do hałasu transformatora.
Poziom hałasu w odległości ok. 4 m od wyłączników pneumatycznych wynosi 105 135 dB przy wyłączaniu, natomiast przy załączaniu jest o kilka decybeli mniejszy.
Hałas powodowany przez wyłączniki innego rodzaju (np. małoolejowe, gazowe) jest znacznie mniejszy i wynosi 80-^90 dB.
WYKAZ WAŻNIEJSZYCH OZNACZEŃ
a - odstęp między osiami przewodów różnych faz a — obliczeniowy odstęp między osiami przewodów 4 — pole przekroju poprzecznego przewodu
Ff - naciąg przewodów występujący po wyłączeniu prądu zwarciowego
fm — siła działająca na przewód środkowy F' - siła jednostkowa
Ft — największa siła wzajemnego oddziaływania przewodów
Fa naciąg statyczny przewodów F. - naciąg przewodów występujący w czasie trwania zwarcia
gBm‘ — siła ciężkości przewodu Hr — poziom hałasu iStx — znamionowy prąd szczytowy i'v. — znamionowy prąd załączalny
— prąd ograniczony
ip — prąd zwarciowy udarowy ip2 — udarowy prąd zwarcia dwufazowego jp3 — udarowy prąd zwarcia symetrycznego trójfazowego
Ik — wartość ustalona prądu zwarcia symetrycznego trójfazowego
/ [ — wartość skuteczna składowej początkowej
symetrycznego prądu zwarciowego Is — prąd znamionowy /vt prąd znamionowy wkładki bezpiecznika 7W — znamionowy prąd wyłączalny niesymetryczny ISwt — znamionowy prąd wyłączalny symetryczny I& — zastępczy cieplny prąd zwarciowy IJhr — znamionowy prąd krótkotrwały wytrzymywany
/„ — prąd wyłączeniowy niesymetryczny
— prąd wyłączeniowy symetryczny kb — współczynnik bezpieczeństwa
/ — odległość między punktami zamocowania
przewodów
m — masa jednostkowa
n — liczba przewodów
nn — niskie napięcie
NN - najwyższe napięcie
a — współczynnik plastyczności
— pojemność baterii akumulatorów
£ — moduł Jounga
fc częstotliwość drgań własnych
Fd siła działająca na podpory szyn sztywnych
£p0 2 — granica plastyczności
Ś2 — średnia kwadratowa obciążenia
Si średnia wartość obciążenia transformatora
w i-tym przedziale czasu Śj — średnia kwadratowa obciążenia transformatora w czasie S* moc zwarciowa
SN średnie napięcie
$KTt — moc znamionowa transformatora
Ś2 — średnia kwadratowa obciążenia
transformatora w czasie rp Slh - gęstość zastępczego cieplnego prądu zwarciowego
S*, — dopuszczalna gęstość prądu zwarciowego
tj — i-ty przedział czasowymi łączny czas przepływu prądu zwarciowego
7^ — czas znamionowy prądu krótkotrwałego
wytrzymywanego
Uif — znamionowy poziom izolacji dla przepięć
łączeniowych
Uip znamionowy poziom izolacji dla przepięć
piorunowych
Us — napięcie znamionowe USt — napięcie znamionowe sieci Upl — napięcie przeskoku WN wysokie napięcie
X<a — rcaktancja dławika Z — wskaźnik wytrzymałości przewodu fi — współczynnik do obliczania naprężeń w przewodzie fazowym
y — współczynnik do obliczania częstotliwości drgań własnych A P — straty mocy czynnej Audi%— spadek napięcia na dławiku, wr procentach &b — temperatura dopuszczalna długotrwale
— temperatura dopuszczalna krótkotrwale
y, współczynnik udaru
(7, naprężenie gnące wywołane wzajemnym
oddziaływaniem przewodów
literatura
Książki i publikacje
4.1. Bełdowski T.. Markiewicz H.: Stacje i urządzenia elektroenergetyczne. Warszawa, WNT 1992.
4.2. Bełdowski T„ Pawuła Z.: Rozdzielnice osłonięte z izolacją gazową SF6. Przegląd Elektrotechniczny. 1989, Nr 2.
4.3. Bełdowski T.. Paw uła Z„ Sulkowski T.: Przewody osłonięte z izolacją gazowrą SF6. Przegląd Elektrotechniczny. 1991, Nr 3.
4.4. Dobór izolatorów do warunków zabrudzeniowych. Instytut Energetyki, Warszawa, 1984.
4.5. Kujszczyk Sz.: Informatyzacja zakładów energetycznych. Warszawa, WNT 1990.