4. STACJE ELEKTROENERGETYCZNE 334
powoduje skroplenie się nadmiaru wilgoci (pary wodnej). Skropliny odprowadza się na zewnątrz przez urządzenia odwadniające. Dla krajowych aparatów łączeniowych wystarczającą suchość powietrza uzyskuje się po sprężeniu go do ciśnienia:
— dla napędów wyłączników i odłączników — co najmniej 2-krotnie wyższego od ciśnienia znamionowego napędów tych łączników;
— dla wyłączników pneumatycznych — co najmniej 5-krotnie wyższego od ciśnienia znamionowego tych wyłączników.
Do zmagazynowania odpowiedniej ilości powietrza dla całej stacji stosuje się zbiorniki główne, w których ciśnienie powietrza jest bardzo wysokie, niekiedy nawet 20 MPa. Oprócz zbiorników głównych stosuje się zbiorniki wyrównawcze, rozmieszczone na terenie rozdzielni, które zwiększają pojemność instalacji i pozwalają na magazynowanie pewnej ilości powietrza bliżej odbiorników. Niektóre wyłączniki pneumatyczne potrzebują do wykonania cyklu W-Z-W tak dużych ilości powietrza (10000 dm3 i więcej), że niemożliwe jest przesłanie go rurociągami w bardzo krótkim czasie (0,05-^0,5 s). Dlatego też na ogół każdy wyłącznik jest wyposażony w zbiornik sprężonego powietrza o pojemności zapewniającej wykonanie cykli łączeniowych, a uzupełnienie powietrza z instalacji następuje w czasie odpowiednio dłuższym, rzędu kilku lub kilkudziesięciu sekund. Szczegółowe zasady obliczania zapotrzebowania na powietrze, pojemności zbiorników głównych i wyrównawczych, średnic rurociągów, ciśnienia rozruchu sprężarek itp. są podane m.in. w [4.10].
Sprężarki powietrza należy zasilać prądem przemiennym z dwóch niezależnych sekcji rozdzielnicy potrzeb własnych. Do sterowania zespołów sprężarkowych zaleca się stosować prąd przemienny, natomiast układ sterowania zaworów przelewowych regulacji ciśnienia roboczego odbiorników należy zasilać prądem stałym.
Wszystkie urządzenia, a w szczególności zbiorniki główne i wyrównawcze oraz rurociągi, należy tak wykonać, aby przez zawory odwadniające i odoliwiające można było całkowicie usunąć z nich skropliny wody oraz olej. Wszystkie rurociągi należy układać ze spadkiem co najmniej 0,5% w kierunku zaworów odwadniających.
Rurociągi sprężonego powietrza należy malować na kolor błękitny oraz znakować zgodnie z normą PN-70/H-01270 [4.27].
4.8. Urządzenia telekomunikacji i telemechaniki
System telekomunikacji do przekazywania informacji w systemie elektroenergetycznym (SEE) obejmuje łączność na potrzeby dyspozytorskiego prowadzenia ruchu SEE, telemechaniki, zabezpieczeń oraz dla brygad wykonujących prace konserwacyjno--remontowe w terenie.
Tradycyjny środek telekomunikacji stanowi łączność telefoniczna. Jest ona stosowana do przekazywania meldunków ze stacji do odpowiedniego ośrodka dyspozycji oraz poleceń z tego ośrodka do stacji, informacji między sąsiednimi stacjami, informacji do właściwej jednostki zarządzania (rejon energetyczny, zakład energetyczny itd.), a także — w razie potrzeby — informacji do organów lokalnych (straż, pożarna, policja itd.).
Dążenie do ograniczania personelu ruchowego stacji oraz centralizacja prowadzenia ruchu SEE powodują konieczność automatycznego przekazywania informacji (meldunków) ze stacji do ośrodka dyspozytorskiego oraz poleceń ruchowych od dyspozytora do stacji. Zadania te realizują urządzenia telemechaniki, które zbierają, przesyłają i odtwarzają informacje: pomiarowe (telemetria), sygnalizacyjne (telesygnalizacja), sterownicze (telesterowanie) i regulacyjne (teleregulacja).
Podstawowy zespół urządzeń telemechaniki obejmuje urządzenie nadawcze, łącze lub
ig. URZĄDZENIA TELEKOMIMKACJI I TELEMECHANIKI
335
kanał transmisyjny oraz urządzenie odbiorcze. Urządzenia telemechaniki mogą mieć różną strukturę organizacyjną (punkt-punkt, gwiazda z retransmisją lub bez), różną technikę przesyłania sygnałów (analogowe, cyfrowe), różną liczbę kierunków transmisji (jedno- lub dwukierunkowe) oraz różną szybkość transmisji, pojemność urządzeń itp.
W Polsce istniejące systemy telemechaniki są oparte na urządzeniach cyfrowych, jedno- lub dwukierunkowych. Stosowane są typowe urządzenia telemechaniki: jednokierunkowej UTJ-64, dwukierunkowej TIDEC pracujące w układzie punkt-punkt oraz dwukierunkowej DETEC — pracujące w układzie gwiazdy.
W przedstawionym na rysunku 4.46 systemie DETEC jednostka centralna PC (instalowana w punkcie dyspozytorskim) może współpracować z kilkoma (do 10-ciu) jednostkami końcowymi PSI PS 10, zainstalowanymi w stacjach nadzorowanych. W punkcie dyspozytorskim znajduje się urządzenie pamięci informacji PI, które wprowadza nadesłane informacje na tablice synoptyczne, pulpity sterownicze, rejestratory itp. Retransmisje wyselekcjonowanych informacji do wyższych szczebli dyspozytorskich realizuje urządzenie PS. Polecenia i sygnały regulacyjne od dyspozytora do właściwej stacji PSI -i-PS 10przesyła urządzenie PC. Bardziej szczegółowy opis systemów prowadzenia ruchu stacji zawiera praca [4.5].
Komputer
Przetworniki r pomiarowe L Styki —- — sygnałowe —-- —
Przekaźniki "0" <^5^5=^ pośrednia. -Tj- \--
_ Pomory
M
Regulatory | | f Pokona regularny*
SMA
7V
Retransmisja wyjście kodowe
Meldunki, pomiary
DETEC
PS
DETEC
PC
Pomiary %| y | | 7~|
CPo/ecenia sterownicze -^jrEZ
’ dojni k
Przetworniki i—i — pomiarowe I—I —
Styki —— sygnałowe -- —
1
Portery ^
Meidunki ~*y
DETEC PSU7
DETEC
PI
Regulatory | Polecenia
ngtto e
>lnny komplet urządzeń telemechaniki Retransmisja, wyjście bezpośrednie zestykiem zwternym
Rys. 4.46. Schemat przepływu informacji w systemie DETEC, prod. IASE (opis w tekście)
Wszystkie informacje są przesyłane w postaci cyfrowej, w formie zakodowanych telegramów. Do lokalnej obróbki zebranych informacji (rejestracji zdarzeń i pomiarów, kondensacji informacji, wizualizacji meldunków itp.) bardzo dobrze nadają się komputery. Jednak wzrastają wówczas wymagania stawiane środkom transmisji informaqi, gdyż służą one do transmisji danych między komputerami.