długowi U) badanego obiektu W drugim kierunku (t) stosuje się rozróżnienie odległości poprzez kodowanie fazy Polega to na zastosowaniu w kierunku prostopadłym do gradientu odczytowego G,. gradientu G,. trwającego krótki czas i u/>tego tuz przed rozpoczęciem rejestracji FU). W chwili trwania gradientu G, wektory magnetyzacji w/dłuż kierunku x zmienią częstość wirowania (stosownie do aktualnej wartości pola), po w yłączeniu gradientu powracają do jednakowej częstości wirowania. jednak będą się teraz róZnić fazą wzdłuZ osi a - ryc. 25.l2a (odległość jest kodow ana przez fazę). W rezultacie w jednym kierunku odległość jest kodowane? przez czftiotf. w kierunku zaś prostopadłym, przez fazf (ryc. 25.l2b).
• b
Ryc. 25.12. Ilustracja sposobu kodowana odległości przez fazę <a) oraz kodowana » kierunkach prostopadłych <b> - kierunek y przez częstość ot kierunek « przez fazę a
Sygnał F1D z jednokrotnego wzbudzenia zawiera informację z wszystkich wok-seli:
t i
Jednak do rekonstrukcji obrazu potrzebnych jest n takich powtórzcó (kroków), różniących się w każdym powtórzeniu wartością gradientu kodującego fazę G, lub kodującego czystość G,. Dopiero z takich danych mo/na za pomocą odpow iedmego algorytmu dla dwuwymiarowego przekształcenia Fouriera i komputera narysować obraz na ekranie monitora. Zobrazujemy tę potrzebę na prostym przykładzie matry• cy k**ułrutfmej o czterech tylko wokselach: wiersze A.B i C.D; zatem kolumny A.C i B.D A.B.C.D oznaczają stę/enia protonów w poszczególnych wokselach. które Oanowią amplitudy sy gnałów NMR (FID-y po transformacji Fouriera). Wiersze zakodujemy przez częstości A.B (tu,). C.D (tu,), zaś kolumny przez fazę;
KI9