9 2

9 2



Powstałe w leku recepturowym niezgodności mogą być:

® dostrzegalne organoleptycznie (osad, zmiana barwy, rozwarstwienie roztworu, ilp.),

« niedostrzegalne organoleptycznie (adsorpcja alkaloidów, reakcje hydrolizy),

• ukryte - występujące dopiero po pewnym czasie (wytrącanie się alkaloidów, niektóre reakcje podwójnej wymiany).

Oprócz rzeczywistych niezgodności istnieją niezgodności pozorne. Występują one najczęściej w przypadku roztworów zawierających efedrynę lub kodeinę. Zasady tych alkaloidów są dość dobrze rozpuszczalne w wodzie i w zwykle stosowanych dawkach nie wytrącają się nawet przy silnie zasadowym odczynie (kodeina rozpuszcza się w w'odzie w stosunku 1:110, a efedryna 1:23).

ZASADY POPRAWIANIA NIEZGODNOŚCI

Niezgodności recepturowa są zazwyczaj skutkiem błędnego zapisania leku, a więc braku znajomości chemii przez lekarza. Czasem jednak wynikają z braku wiedzy i umiejętności farmaceuty, np. na skutek zastosowania niewłaściwej techniki przyrządzania, niewłaściwej kolejności mieszania składników, czy dodatku nieodpowiednich związków pomocniczych. Zgodnie z przepisami, lekarz zobowiązany jest do wypisania recept technicznie wykonalnych, dlatego farmaceuta może nanosić poprawki jedynie w porozumieniu z lekarzem. W przypadku stwierdzenia niezgodności wpływającej na wartość terapeutyczną leku, należy receptę po telefonicznej rozmowie odesłać do lekarza, aby mógł dokonać odpowiednich zmian. Ma to miejsce gdy:

recepta jest wykonalna po wprowadzeniu zasadniczych zmian np. skreśleniu niezgodnych składników z recepty i wydaniu ich oddzielnie,

składniki po zmieszaniu szybko ulegają rozkładowi albo sam wygląd dyskwalifikuje lek (np. otrzymuje się mazidło zamiast proszku),

- rozpuszczalność wytrąconego środka można poprawić przez zmianę składu rozpuszczalnika - zmiany powyżej 5% ilości rozpuszczalnika są już ingerencją w skład recepty i wymagają porozumienia z lekarzem;

Z własnej inicjatywy farmaceuta może wprowadzić tylko niewielkie zmiany, nienaruszające istotnego składu leku. Wprowadzone zmiany zaznacza się w opisie recepty. Obowiązujące przepisy1 pozwalają aptekarzowi:

zmienić skład przepisanych rozpuszczalników do 5% (bez zmiany ogólnej masy leku) w celu zwiększenia rozpuszczalności,

po wytrąceniu osadu, jeżeli nie zawiera on składników silnie działających, wydać lek z osadem, zaopatrując butelkę w etykietkę: „Przed użyciem zmieszać" (UWAGA! jeśli osadu jest dużo, a dawka leku zawarta w osadzie przekracza dawkę maksymalną, etykietka nie rozwiązuje problemu, gdyż istnieje uzasadniona obawa, że chory ten właśnie osad przyjmie na końcu),

dodać obojętne farmakologicznie środki pomocnicze w celu zawieszenia osadu lub zemulgowania roztworu, np. gumę arabską, lanolinę, skrobię, laktozę, zamienić formę nierozpuszczalną substancji leczniczej na rozpuszczalną z uwzględnieniem różnic ciężaru cząsteczkowego i stosowanych dawek, np. fenobarbital na fenobarbital sodowy,

wymienić składnik niezgodny na zgodny o zbliżonym działaniu np. bromek wapnia (osad z siarczanami, fosforanami) na bromek sodu w ilościach stechiometrycznych równoważących brom,

zamienić niezgodny środek pomocniczy np. gumę arabską na metylocelulozę, rozdzielić niezgodne składniki (składnik powodujący niezgodność należy wydać w oddzielnej postaci, gwarantującej właściwe działanie farmakologiczne i łatwe dawkowanie; w nagłych przypadkach można poprawkę wprowadzić samemu i później zawiadomić lekarza),

wprowadzić niewielką korektę pH - zakwasić lub zalkalizować roztwór (otrzymany roztwór powinien nadawać się do przyjmowania doustnego czy stosowania zewnętrznego bez podrażnienia błon śluzowych lub skóry);

Obowiązująca farmakopea (FPVI) nie podaje konkretnych wskazówek pomocnych przy rozwiązywaniu niezgodności recepturowych. Wcześniejsze farmakopee zezwalały do utwardzenia masy czopkowej dodawać 3-5% wosku lub parafiny stałej, do maści lub czopków wprowadzić do 5% rozpuszczalników (w'oda, olej, parafina płynna, etanol 95°, glicerol, glikol propylenowy) w celu rozpuszczenia substancji leczniczej.

16

1

Zob.: rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 18 października 2002 r. w sprawie wydawania z apteki produktów leczniczych i wyrobów medycznych (Dz. U. Nr 183, poz. 1531).


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
24864 skanuj0009 (161) Powstałe w leku recepturowym niezgodności mogą być: •    dostr
DSC)67 wiste, że „stany wysokiego lęku śmierci często mogą być rozumiane jako załamanie się mechaniz
Przyczyną błędów grubych powstałych w tych samych warunkach mogą być omyłki obserwatora (np.
54264 ScannedImage 10 (2) wLste, że „stany wysokiego lęku śmierci często mogą być rozumiane jako zał
Rozdział 1. Ogólne zasady sporządzania leku recepturowego Na recepcie mogą być dokonywane poprawki
WSP J POLM32 136 Ryszard Handke, Styl artystyczny wia, że mogą być przez odbiorcę dostrzeżone i este
Te procesy powstawania systemów, procedura ich integracji, mogą być: •    naturalne •
136 Ryszard Handke, Styl artystyczny wia, że mogą być przez odbiorcę dostrzeżone i estetycznie
■k limfałyczny ość układu Przyczyną powstania obrzęku jest niewyc^ chłonnego. Przyczyny mogą być
CCF20101124001 (2) 136 *• fo1 anyrtycmy wia, że mogą być przez odbiorcę dostrzeżone i estetycznie z
DSC27 Interakcje farmaceutyczne mogą wystąpić w każdej postaci leku. W recepturze leków dermatologi
-Na2Si03. Podczas reakcji powstaje sól którą usuwa się poprzez dializę. Prekursorami mogą być: allok
-    odpady powstające w czasie budowy mogą być składowane wyłącznie w wyznaczonych d
Art. 49 k.p.a. „Strony mogą być zawiadamiane o decyzjach i innych czynnościach organów administracji

więcej podobnych podstron