W sumie, radiacja, która wystąpiła u zwierząt, po osiągnięciu stadium wielokomórkowości, dała najpierw organizm przypominający stereoblastulę, a od niego ewolucja szła w dwóch kierunkach, jeden doprowadził do powstania organizmów dwuwarstwowych, drugi — trójwarstwowych. Trójwarstwowość stworzyła szczególne możliwości, mogły powstać miąższniaki, pseudowtór-nojamowce i wtóraojamowce właściwe, z których wyłoniły się wtórogębe, a te dały strunowce. Zaproponowana sekwencja ewolucji opiera się na logicznym uwzględnieniu złożoności morfologicznych.
W drugiej połowie 1995 roku wykryto bezkręgowce, o budowie tak odmiennej od dotychczas poznanych, że zasługiwały na rangę typu. Dodatek podaje opis tego nowego typu.
Diagnoza: bezkręgowce dwubocznie symetryczne, trójwarstwowe, bez jamy dala, zbudowane z lejka gębowego, tułowia i oskórkowego stylika, mikroskopijne.
CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA
Do typu zaliczany jest jeden gatunek: Symhion pandora, którego przedstawiciele są symbiontami żyjącymi licznie na narządach gębowych homarów. Ich rozmnażanie cechuje przemiana pokoleń, powiązana z okresowym linieniem oskórka u gospodarza. W cyklu rozwojowym występują: postać bezpłciowa, odżywiająca się (troficzna) oraz postacie nie pobierające pokarmu: larwa Pandory, samiec, samica i larwa chordoidalna.
MORFOLOGIA FUNKCJONALNA, ROZMNAŻANIE I ROZWÓJ Postać troficzna ma ciało ok. 0,35 mm długie, o średnicy ok. 0,10 mm, składające się z lejka gębowego (ryc. 295), jajowatego tułowia i stylika, w dolnej części rozpłaszczonego w formie tarczy czepnej. Na lejek przypada ok. 1/4, na stylik ok. 1/8 długości ciała. Lejek jest narządem naganiającym pokarm do układu pokarmowego. W tułowiu znajdują się wszystkie narządy wewnętrzne. Stylik jest narządem czepnym. Postać troficzna nie ma narządów zmysłów oraz układów: oddechowego, krwionośnego, wydalniczego i rozrodczego.
833