Częściej jednak cząsteczki cukrów przedstawiane są za pomocą wzorów pokazujących krzesełkową konformację pierścienia sześcioczłonowego. Ułatwiają one identyfikację wiązań aksjalnych i ekwatorialnych. Atomy wodoru związane z atomami węgla są zwykle pomijane. Można również pogrubić frontową część pierścienia.
Izomery a i p. różniące się ułożeniem grupy OH przy Cl względem pierścienia narysowanego, jak na powyższym wzorze, zwane są anomerami. W imonterze a grupa OH przyłączona jest do Cl aksjalnie i znajduje się pod płaszczyzną pierścienia, a w anomerze P jest przyłączona ekwatorialnie nad płaszczyzną pierścienia. Warto zauważyć, że w cukrach szeregu D grupa CH2OH zajmuje miejsce ponad płaszczyzną pierścienia. Z tego powodu glikozydowa grupa OH i CH2OH w anomerze a są ułożone względem siebie w sposób trans, a w anomerze P cis.
Przyrostek -piranoza wywodzi się od piranu, heterocyklicznego, nienasyconego, sześcioczłonowego związku, który zawiera atom tlenu w pierścieniu, podobnie jak cukry w formie sześcioczłonowego, pierścieniowego hemiacetalu. Piran jest nietrwały, znane są jednak jego pochodne, w tym - tetrahydropiran.
tetrahydropiran
y-piran
W trakcie tworzenia się hemiacetalu D-fruktozy powstaje pierścień pięcioczłonowy przypominający furan, dlatego cukry w tej formie zawierają w nazwie przyrostek -furonoza, np. D-fruktofuranoza.
1CH2OH 2 =0 HO- -H H--OH H--OH 6CH2OH D-fruktoza
HOH2C.I
OH H
HOH2C
ch2oh
6
HOH,C
H^^H
OH H
O 0H 5^H Hoj2
OH H
rCH2OH
a-D-fruktofuranoza
P-D-fruktofuranoza
Pierścienie pięcioczłonowe są płaskie, zatem nie są obrazowane wzorami przestrzennymi (konformacyjnymi). Furan w przeciwieństwie do piranu jest trwały. Uwodorniony furan -tetrahydrofuran - znalazł szerokie jako popularny rozpuszczalnik.
furan <\jj tetrahydrofuran
Właściwości chemiczne 1. Anomeryzacja_
W stanie krystalicznym anomery cukrów są trwałe. Po rozpuszczeniu ustala się pomiędzy nimi dynamiczna równowaga. Anomeryzacja jest katalizowana zarówno kwasami, jak zasadami. Wystarczy CO2 z powietrza, jako katalizator kwaśny i szkło, jako zasadowy do przyspieszenia przemiany jednego anomeru w drugi. W roztworze przeważa izomer trwalszy. Dla D-glukozy
6