IWię/wti tiiui!i:ti sytiuieji tiiujgikoucf. finansowej, cyniku finansowego oraz pizepl^yów pieniężnych
niejszą rolę odgrywa polityka finansowa przedsiębiorstwa. Może być ona konserwatywna lub też agresywna. W pierwszym przypadku dominującym źródłem finansowania zasobów przedsiębiorstwa jest kapitał własny. Takie przedsiębiorstwo jest z reguły obarczone małym ryzykiem finansowym, ale też korzyści właścicieli mogą być mniejsze. W drugim podstawowym elementem w strukturze finansowej są obce źródła finansowania. Ponieważ często kapitał własny przestaje pełnić funkcję gwarancyjną, wzrasta ryzyko finansowe tej firmy, ale też jej rentowność może być wyższa. Dlatego w finansach mówi się o tzw. optymalnej lub docelowej strukturze kapitałowej, tj. takiej proporcji między kapitałem własnym i obcym, która optymalizuje relację zysk -ryzyko. Istotne w tym wypadku jest same rozumienie struktury kapitałowej. W literaturze nic ma zgodności co do istoty kapitału. Zasadniczo można wyróżnić trzy grupy definicji, a mianowicie jako sumę:60
- kapitału własnego i kapitału obcego długoterminowego,
- kapitału własnego, kapitału obcego długo- i krótkoterminowego oproc en to w a nogo,
pasywów, co powoduje, że kapitały utożsamiane są ze źródłami finansowania.
Można więc stwierdzić, że struktura finansowa wynikająca z pasywów bilansu daje obraz podstawy finansowej, na której jest oparta działalność przedsiębiorstwa. Dlatego też punkiem wyjścia przy porównawczej analizie pasywów jest wstępna ocena ich struktury i ustosunkowanie się w warunkach danego przedsiębiorstwa - do relacji zachodzących pomiędzy własnymi i obcymi źródłami finansowania zasobów. Pomiędzy tymi wielkościami powinna występować właściwa dla danego przedsiębiorstwa proporcja, gdyż nieprzemyślane, nagłe zmniejszenie kapitałów własnych w stosunku do obcych źródeł finansowania, przy których płaci się często wysokie odsetki, może spowodować trudności płatnicze i wywołać niebezpieczeństwo niewypłacalności, a nawet spowodować uzależnienie przedsiębiorstwa od woli wierzycieli. Przedmiotem badań jest więc podstawowy wskaźnik struktury pasywów-# w następującej postaci:
« =-kapita‘ W)aS'ly-xl()0
zobowiązania długo- i krótkoterminowe
■" A. Duliniec, Struktura i koszt kapitału w przedsiębiorstwie. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 2001. s. 12-14.
129