analizy

Przy wszystkich odczytach objętości cieczy oko odczytującego musi znajdować się dokładnie na poziomie menisku cieczy - zwłaszcza przy odczycie z biurety.

W analizie miareczkowej używa się też specjalnych zlewek o nachylonych ściankach, aby zapobiec wypryskiwaniu roztworów na zewnątrz - są to kolby stożkowe, inna nazewa -kolby Erlenmeyera.

Dla lepszego uwydatnienia zmian barwy roztworu podczas miareczkowania, pod erlenmeyerkę z badanym roztworem umieszcza się arkusz białego papieru.

ANALIZY

Nastawianie miana roztworu wodorotlenku sodowego mianowanym roztworem kwasu

solnego ( alkacymetria)

Na skutek znacznej higroskopijności NaOH oraz łatwością z jaką przyłącza CO2 z powierza nie można otrzymać mianowanego roztworu wodorotlenku sodowego przez zwykłe rozpuszczenie dokładnie odważonej ilości związku w określonej objętości wody; jedynie możliwe jest sporządzenie roztworu o stężeniu zbliżonym do żądanego i następnie dokładne ustalenie jego miana.

Do 2 kolb stożkowych ( Erlenmayera ) odmierzyć dokładnie pipetą po 10 cm³ otrzymanego roztworu NaOH, oraz po 3 krople fenoloftaleiny. Roztwór zabarwi się na kolor malinowy. Miareczkować z biurety kroplami mianowanym roztworem ( 0,1M HC1) do odbarwienia się roztworu. Roztwór w erlenmayerce powinien odbarwić się od tzw.,jednej kropli” titranta. Z otrzymanych 2 pomiarów wyliczyć średnią. Stężenie NaOH w próbce wyliczyć ze wzoru:

V kwasu CWd

C^asatfy

zasady

<1

Vzasady - objętość NaOH wziętej do analizy w cm C_kwasu - miano HC1

\kwasu - ilość cm titrantu który „zszedł” z biurety w czasie miareczkowania. C^ady - stężenie NaOH w próbce

6