arcz 72

Na rysunku 4.4 liniami przerywanymi naniesiono krzywe stałej mocy. Są to hiperbole, gdyż Tn = 9550P = const.

W praktyce inżynierskiej zachodzi nieraz konieczność przybliżonego wyznaczenia charakterystyki zewnętrznej silnika, gdy brak jest wykresu podanego przez wytwórcę, a znane są jedynie dwa punkty tej charakterystyki : T_max przy n_T i P_max przy n_P. Należy wtedy obliczyć P_T = T_maxnT/9550 i obie znane wartości mocy nanieść na wykres P(n). Przez punkt Pt przeprowadzić trzeba prostą wychodzącą z początku układu współrzędnych, a przez P_max prostą poziomą (jak na rys. 4.1). Następnie za pomocą krzywika lub odręcznie wpisać linię krzywą, do której wykreślone proste będą styczne w obu punktach charakterystycznych, i korzystając ze wzoru (4.1) przeliczyć wartości T(n) odpowiadające poszczególnym wartościom P(n). Przy wyznaczaniu tą metodą charakterystyki silnika ZS należy pamiętać, że przecina ona prostą poziomą w punkcie P_r (rys. 4.2) osiągając nie wykorzystaną w praktyce wartość P_max > P_r P^rzy ⁿp > ⁿr• Wskazana metoda może być zawodna w przypadku silników dwusuwowych i wyczynowych, dla których charakterystyki momentu mają nieraz punkty przegięcia.

W silnikach spalinowych tłokowych dużą moc można uzyskać tylko przy dużych prędkościach obrotowych, wobec czego silnik taki jest w stanie dostarczyć mocy dopiero od pewnych prędkości obrotowych, rzędu kilkuset obr/min. Silniki spalinowe tłokowe są z tych względów niedogodne do napędu samochodów i wymagają stosowania dodatkowych mechanizmów, jak sprzęgła i skrzynki biegów.

Najkorzystniejszy byłby silnik dostarczający moc od zerowych prędkości obrotowych (rys. 4.5). Wtedy charakterystyka momentu byłaby hiperbolą równoosiową. Jak jednak wiemy, największą możliwą

Rys. 4.5. Najkorzystniejsza charakterystyka silnika do napędu samochodu

72