arpa1

1 ]. Cechy charakterystyczne nawigacji pilotażowej to:

A)    występowanie subrefrakcji, słabo widoczne echa od obiektów dalszych, duża prędkość względna obiektów,

B)    obecność pilota na mostku, konieczność chwilowego zwiększania wzmocnienia radaru, konieczność używania zobrazowania mchu rzeczywistego,

C)    trudności w identyfikacji obiektów, konieczność używania rozróżnialnika, występowanie superrefrakcji,

J}) konieczność kontroli pozycji statku bezpośrednio na ekranie radaru, konieczność używania małych zakresów, sprzyjające warunki powstawania ech zakłócających.

12. Największy problem przy nawigacji na dużych odległościach od lądu to:

A) mała dokładność określania linii pozycyjnej z namiaru,

Scf B) trudności przy identyfikacji ech,

C)    mała dokładność określania linii pozycyjnej z odległości,-f

D)    konieczność używania dużych zakresów (24 Nm i większych).

13_rBęzeciętna odległość wykrycia pławy dużej:

((a)    2-4 NM,^-

B)    4-6 NM,

C)    6-8 NM,

D)    8-10 NM.

14. Linie równoległe w nawigacji radarowej wykorzystujemy do:

A)    identyfikacji obiektów niebezpiecznych,

B)    kontroli pozycji statku bezpośrednio na ekranie radaru,

C)    określania odległości od ech,

D)    określania    skutków zmiany kursu.

15. Krytyczna odległość wykrycia echa obiektu oznacza, że:

A) po wykryciu jest za mało czasu na pełną analizę sytuacji i działanie,

0) źle dokonana została regulacja radaru.

C7" ' wykrycie echa następuje w odległości mniejszej niż połowa aktualnego zakresu pracy radaru,

D) echo wchodzi w obszar zakłóceń od fal.

16. Odległość z jakiej można wykryć w normalnych warunkach za pomocą radaru statek 1000 to około:

5 NM, 10-NM, 15 NM, 20 NM.

17.    Przy mierzeniu odległości do echa punktowego mierzymy ją do:

A)    zewnętrznej krawędzi echa,

B)    środka echa,

(C) wewnętrznej krawędzi echa,

D) nie ma znaczenia, do którego fragmentu echa punktowego mierzymy odległość.

18.    Przy braniu namiaru na obiekt punktowy, namierzamy się:

A) na lewą krawędź echa w lewych kątach kursowych, a na prawą w prawych,

B)    na lewą krawędź echa w prawych kątach kursowych, a na prawą w lewych,

C)    na środek echa

D)    nie ma znaczenia na jaki fragment echa punktowego się namierzamy.

19. Kształt echa obiektu dużego jest najbardziej zgodny z kształtem samego echa:

A)    gdy obiekt ma rozmiary przekraczające rozdzielczość kątową radaru,

B)    gdy obiekt znajduje się na kątach kursowych głównych (0°, 090°, 180°, 270)

^:<C) gdy obiekt ustawiony jest pod kątem prostym do kierunku rozchodzenia się wiązki radarowej, ^V-D) nie ma znaczenia położenie ani rozmiar obiektu dużego.

20. Aby uzyskać jak najdokładniejszą pozycję dwie linie pozycyjne powinny przecinać się pod kątem:

A) 045°,

D) nie ma znaczenia kąt przecięcia linii pozycyjnych.