Astrofotografia (37)

Aparaty fotograficzne 41

niem na rynek niemal doskonałych aparatów, które dzięki niezbyt wysokim cenom mogły podbić świat.

Dzisiaj lustrzanki takich firm. jak Canon. Nikon czy Minolta, ma wielu amatorów i profesjonalistów'. Nowe fabrycznie modele są dość drogie (zwłaszcza u nas), ale używaną lustrzankę AF można kupić za okazyjną cenę. Warto nadmienić, że inne wielkie firmy fotograficzne, jak Pentax, Olympus czy Contax. „przespały" przełom lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Ich lustrzanki (przynajmniej u nas) cieszą się dużo mniejszym popytem, toteż w poniższym, krótkim przeglądzie nie będziemy się nimi zajmować. Zanim jednak przyjrzymy się modelom lustrzanek AF. w'arto wiedzieć, jakie możliwości daje ich użycie w astrofotograłii. Aparaty AF mogą być zastosowane do wykonywania zdjęć astronomicznych, gdzie wymagane są krótkie czasy ekspozycji (do kilku sekund), przy czym układ automatycznego ustawiania ostrości działa dobrze, jeśli fotografowany obraz jest jasny i kontrastowy (Księżyc. Słońce, najjaśniejsze planety). Dla innych obiektów (gwiazdy) układ AF nie jest w stanie ustawić prawidłowo ostrości. Dzieje się tak. gdyż układ ten określa ostrość na podstawie pomiaru kontrastu obrazu w kadrze, wybierając ustawienie obiektywu, które daje maksymalny kontrast. Mimo że istnieje duży kontrast pomiędzy gw iazdami a tłem. ilość światła docierająca do elementów pomiarowych aparatu jest zbyt mała. aby układy automaty ki lustrzanki mogły prawidłowo zadziałać. Stąd nie oczekujmy, że aparat AF ustawi ostrość na obiektach gwiazdowych. Nie znaczy to jednak, że nie można w ogóle uzyskać ostrych obrazów gwiazd -w tym celu powinno się na obudowie obiektywu przestawić przełącznik pracy układu AF na pracę ręczną - M.

Oczywiście, wszystkie lustrzanki AF są wyposażone w' pomiar światła TTL. Poza dostępnymi programami i automatyką istnieje możliwość ręcznego ustawienia parametrów ekspozycji (czas, przesłona). Aparaty te mają dwa lub trzy sposoby pomiaru światła oraz możliwość pracy z preselekcją przesłony oraz czasu.

Rzeczą nie bez znaczenia jest zasilanie aparatu. Najczęściej stosowane są litowe baterie 2CR5 o napięciu 6V. które są kosztowne, a czas ich działania zależy od temperatury otoczenia. ilości wykonanych błysków oraz czasów otwarcia migawki (wyzwalanej elektromagnetycznie). Rzecz jasna, lampy błyskowej w astrofotograłii nie będziemy wykorzystywać! Testy przeprowadzone przez firmy wykazują, że jedna bateria wystarcza na 3.5-4-godzinną ekspozycję (przy temperaturze około +20°C). Nie należy się przejmować świeceniem ekranu ciekłokrystalicznego. gdyż pobierana przezeń energia jest niewielka. Najwięcej energii z baterii jest zużywane na błyski flesza, automatyczne przewijanie błony fotograficznej oraz układ napędowy obiektywu. Stąd moja wcześniejsza propozycja, aby lustrzanki z AF używać przy krótkich czasach ekspozycji.

Istotnym mankamentem, utrudniającym użycie lustrzanek AF w astrofotografii. jest brak wejścia na wężyk spustowy Istnieją, co prawda, specjalne nasadki, ale są trudno dostępne i drogie. Można wyzwalać migawkę za pomocą pilota na podczerwień, ale jest to kłopotliwe. Mankamenty te rekompensowane są częściowo długimi zakresami czasów otwarcia migawki, typowo: 30-1/4000 s. Istnieją jednak modele, w' których czas fotografowania wynosi 1/12 000 s! Osobiście polecam używanie aparatów AF w przypadku stosowania czasów otwarcia migawki od ułamków do kilkunastu sekund. Dzięki elektromagnetycznemu wyzwalaniu migawki, a także dobrym amortyzatorom lustra, aparaty te w trakcie naświetlania kliszy nie drgają (jest to bardzo istotne przy stosowaniu ogniskowych powyżej 500 mm).