Astrofotografia (43)

Aparaty fotograficzne 4

Mogę tylko dodać, że jakość tej optyki jest doskonała, a ceny nie powinny zbytnio odstraszać zapalonych miłośników fotografowania nieba.

Wybór obiektywu zależ}’ od tego. co będziemy fotografować na niebie, oraz od kosztów, które wiążą się z kupnem obiektywu. Można nabyć tańszy model, lecz wtedy trzeba zmniejszyć otwór względny obiektywu (w celu zminimalizowania komy), co wydłuży z kolei czas potrzebny do odpowiedniego naświetlenia filmu. Jeśli teleskop ma mechanizm zegarowy; to dodatkowe wydłużenie czasu ekspozycji nie będzie sprawą kłopotliwą, ale jeśli teleskop jest wyposażony tylko w mikroruchy. to odczujemy (_na własnej skórze") każde przedłużenie czasu naświetlania (czas ręcznego prowadzenia). Z obiektywów szerokokątnych proponuję obiektywy rosyjskie i niemieckie, ze standardowych (ogniskowe od 43 mm do 58 mm) -obiektyw niemiecki lub japoński. W przypadku krótkich teleobiektywów (do 300 mm) warto pokusić się o konstrukcję Zeissa, natomiast jeśli chcemy mieć obiektyw o dłuższych ogniskowych (500 mm lub 1000 mm), sięgnijmy po lustrzane obiektywy rosyjskie. Ceny rosyjskich obiektywów nie odzwierciedlają jakości ich optyki. Tak więc dwa obiektywy jednakowo oznaczone nie zawsze muszą mieć tę samą zdolność rozdzielczą czy plastykę obrazu. Dzieje się tak. gdyż układ optyczny obiektywu, który musi być odpowiednio zamocowany w obudowie. nie zawsze spełnia obowiązujące normy.

Bfona fotograficzna

Omówiliśmy już sprzęt, czas w ięc zająć się błoną fotograficzną (potocznie nazywaną filmem fotograficznym). Zastosowanie pod koniec XIX wieku kliszy (płyty szklanej z warstwą światłoczułą), a później błony fotograficznej w obserwacjach astronomicznych otworzyło nowe „okno” na Wszechświat. Błona fotograficzna z racji swej zasady działania nic tylko umożliwiła obserwowanie obiektów niewidocznych przez teleskopy, ale także pozwoliła lepiej przyjrzeć się już znanym, zwłaszcza mgławicom i galaktykom. Błona spełnia też ważną rolę archiwizacyjną i umożliwia analizowanie obserwacji przez kilka osób. Błona fotograficzna może zarejestrować obrazy obiektów niewidocznych gołym okiem (docierająca do oka energia świetlna jest zbyt mata. aby mogło ono zareagować), ponieważ energia światła jest przez nią kumulowana. Ilość energii zebranej przez błonę zależy od czasu padania światła (czasu ekspozycji). Toteż jeśli fotografujemy obiekty o malej jasności, używamy długich czasów ekspozycji.

Błona fotograficzna składa się (w dużym uproszczeniu) z nośnika, którym jest na ogół błona celuloidowa, i z warstwy światłoczułej, utworzonej z kryształków denku srebra (nazywanych potocznie ziarnem błony). Przekrój przez typową błonę fotograficzną przedstawia rys. 29

Podstawowe parametry błony fotograficznej to: czułość (podawana w skali arytmetycznej ASA lub w' skali logary tmicznej DIN) oraz zdolność rozdzielcza (w liniach na milimetr), która jest rozumiana tak samo jak zdolność rozdzielcza obiektywu. Zdolność rozdzielcza błony uwarunkowana jest wielkością kryształków denku srebra (ziarna). Poniżej przedstawione są wzory, za pomocą których przelicza się czułość filmów ze skali ASA na DIN i odwrotnie:

ASA = 25 •

DIN = 1+ 10 log(ASA).