Capture149

d. Normalność rozkładu. równe (jednorodne) wariancje , _nil, t. Sb (miedzygrupowa suma kwadratów)    ^nu'"

Sm (wewnatr/gnipowa suma kwadratów),

f. 8

5?

IX ^ = ₂: = 6.25 < 8.44

14. Test F opiera sic na założeniach parametrycznych, nnaimwiu.-rwJdadu i jednorodności wariancji. Gdy dane nie spełniają iuh czas można zastosować odpowiednie ich przekształcenie, tak h> h , _1;

no

wiadat> założeniom lezącym u podstaw testu F.

^r|\. I

^/ri *3

_J/iał i* Analiza wariancji —

klasyfikacja cIwikv.\ unikowa

l6.1.'^vP^rowadzen'^e

j** p1*^nowan'^e ekspcrymeniów pozwalających na jednoczone badanie

•Ich zmiennych eksperymentalnych. W eksperymentach lak.ch numy dwie pod-klasyfikacji. Dla przykładu przyjmijmy ze badacz chcc zbadać wpływ jlch metod prezentowania sylab bezsensownych na odtworzenie ich po 5 rmnu-^ po | godzinie i po 24 godzinach Jedna zmienna ekspenmentalna je»i r_ jartrtJa prezentacji, droga *»■< odstęp między prezentacja a .^diYM-r/cnicm Jest więc [,_e< kombinacji warunków eksperymentalnych Jeden ze %pi>vobów przeprowadzę - j lakiego eksperymentu polega na wybraniu grupy o%ob badanych i losowym rr/spisaniu jednakowej ich liczby do każdego rodzaju warunków eksperyment!]-•jch Gdy do każdego rodzaju warunków przypiszemy, na przykład. 10 osób. Ióuczas całkowita liczba osób badanych wyniesie 2 x 3 x 10 = 60

Dane te można przedstawić w postaci tabeli o dwóch wierszach i trzech ko-lumnach. Wiersze odpowiadają metodom, kolumny zas — odstępom W każdej tatce ubeli można umieścić 10 obserwacji dla każdej grupy Rv>/mcc między uednitni z wierszy wynikają z różnic w odtwarzaniu sylab bezsensownych przy Ktznych metodach prezentacji. Natomiast różnice między >rcdmmi z kolumn wynikają i różnic w odtwarzaniu sylab bezsensownych w rożnych odstępach od prezentacji.

Eksperymenty *■ klasyfikacja dwuczynnikową można przeprowadzać przy jednej tylko próbie dla każdego rodzaju warunków eksperymentalnych Przy jednym polarze dla każdego rodzaju warunków eksperymentalnych całkowita 'unu kwa-foiów zostaje rozdzielona na trzy części, mianowicie na sumy kwadratów: między wierszową (betwren-rons). międzykolumnową (berHeen-co/ummi i interakcyjną Mfwtion). Przy więcej niż jednym pomiarze dla każdego rodzaju warunków eksperymentalnych całkowita suma kwadratów zostaje rozdżiclona na cztery części, rzyti na sumy kwadratów między wierszową, między kolumnową, interakcyjną i wtwnątrzkratkową (within-ctlls). Z każdą sumą kwadratów związana jest f*wna idą stopni swobody. Dzieląc sumy kwadratów przez związane / mmi licz y

295