Posadzki przemysłowe (inaczej nawierzchnie przemysłowe) definiuje się jako te nawierzchnie, które nie służą celom mieszkalnym i nie są wykorzystywane jako nawierzchnie dróg i ulic. W nomenklaturze międzynarodowej występują pod nazwą „industrial floors”. Podstawową funkcją posadzki jest przenoszenie obciążeń mechanicznych przy zachowaniu jej przydatności użytkowej przez określony przedział czasu w warunkach oddziaływania określonych czynników.
Posadzki przemysłowe zyskują w ostatnich latach na znaczeniu, ponieważ szereg nowych inwestycji budowlanych to hale przeznaczone na działalność magazynową, produkcyjną i usługową. Jednym z najważniejszych elementów konstrukcyjnych takich hal jest właśnie posadzka, która powinna się charakteryzować następującymi cechami:
• odpornością na obciążenia mechaniczne (statyczne i dynamiczne),
• odpornością chemiczną
• małą ścieralnością
• szorstkością,
• odpornością na korozję,
• zdolnością tłumienia dźwięków,
• ochroną cieplną
• odpornością na wpływy termiczne,
• antyelekrostatycznością
• niepalnością
• odpornością na promieniowanie słoneczne,
• sprężystością (w przypadku posadzek sportowych),
• estetyką
• Posadzka jest najbardziej różnorodnie obciążonym elementem budowlanym.
Występują w niej obciążenia mechaniczne stałe i ruchome (punktowe i równomiernie rozłożone), statyczne i dynamiczne, obciążenia środowiskowe (temperatura, wilgotność, skurcz) i obciążenia chemiczne wywołane procesami produkcyjnymi.
Dodatkowo nakłaaają się zmienne w czasie właściwości materiałów przewidzianych do budowy posadzki (skurcz, pęcznienie, sprężystość, kruchość, zmiany strukturalne). W praktyce jest trudno uwzględnić wszystkie wymagania. Rozgranicza się więc posadzki pierwszorzędne, które musza spełniać bezwzględnie wszystkie wymagania oraz posadzki drugorzędne, które spełniają niektóre wymagania. Skutkiem kompromisu pomiędzy posadzkami pierwszorzędnymi i drugorzędnymi są jednak defekty wskutek wad projektowych, wykonawczych i eksploatacyjnych.
54