CCF20091008019

ii-

Rodzaj gruntów spoistych makroskopowo określa się na podstawie próby waleczkowania, a w przypadkach wątpliwych uzupełnionej próbą rozmakania.

Próba waleczkowania

1.    Ze środka większej bryły gruntu bierze się grudkę gruntu o wilgotności

naturalnej*.

2.    Z grudki usuwa się ziarna żwirowe i formuje palcami kuleczkę średnicy 7 mm.

3.    Z kuleczki formuje się wałeczek na wyprostowanej lewej dłoni, prawą nieznacznie naciskając grunt i przesuwając wzdłuż lewej z szybkością około 2 razy na sekundę.

4.    Czynność tę prowadzi się do momentu, aż wałeczek osiągnie jednakową na

całej długości średnicę 3 mm.

5.    Jeśli wałeczek nie wykazuję spękań i nie łamie się przy podniesieniu go w palcach do góry, zgniata się go, ponownie formuje kuleczkę i wałeczkuje od nowa.

6.    Kolejne czynności waleczkowania do średnicy 3 mm i formowania kuleczki wykonuje się tak długo, aż wałeczek po uzyskaniu średnicy 3 mm rozsypuje się ' lub zaczyna pękać.

7.    W czasie waleczkowania gruntu obserwuje się:

—    rodzaj spękań (podłużne czy poprzeczne),

—    zmiany wyglądu powierzchni wałeczka (czy wałeczek pozostaje przez cały czas matowy, czy i kiedy nabiera połysku).

8.    Charakter spękań oraz wygląd wałeczka pozwalają na określenie rodzaju ; gruntu spoistego (stopnia spoistości) według tabeli 8.

9.    Próbę waleczkowania przeprowadza się na co najmniej dwóch grudkach (kulkach) gruntu, a w przypadku wyraźnej niezgodności wyników - dodatkowo na trzeciej kulce.

Rozbieżność wyników przy założeniu, że wałeczkowanie zostało wykonane j prawidłowo może świadczyć o niejednorodności próbki gruntu, co powinno zostać odnotowane w rubryce „uwagi” (formularz badań makroskopowych).

|!

Próba rozmakania

1.    Próbkę umieszcza się na siatce o wymiarach boków oczek kwadratowych 5

mm i zanurza w całości w zlewce z wodą destylowaną.    i

2. ' Mierzy się czas rozmakania grudki od chwili zanurzenia w wodzie aż do momentu przeniknięcia jej przez oczka siatki w wyniku rozpadnięcia.

3.    Czas rozmakania, zależny od zawartości frakcji iłowej w próbce, pozwala na zaliczenie jej do odpowiedniego rodzaju gruntu, zgodnie z tabelą 8.

Próba rozcierania

1. Grudkę gruntu przeznaczonego do badań rozciera się między dwoma palcami zanurzonymi w wodzie.

W przypadku gruntu suchego grudkę należy lekko zwilżyć.

j!

i nazwy grantów spoistych

Rozpoznawanie stopnia spoistości gruntu	f	grudka rozmaka natychmiast	■8 1 ii 5,3	■§ I 3 1 2    3 II &g	grudka rozmaka w czasie od 1 do I	1 a	>1 jj
	1 il ^Ł! 3	Ś ^ fi 11 - 3 "i.-a i!	•K | U	4.2 ś 1 jl! lit s lag	|| iii, 111 aft lii		1 1 g 11 l!
i? ii ii i! r	liis ip	■•g.	s	3 41	1	1!	& | a S	•a 3 s a g 'H 3
	l\tt C"	£* s a •e s Su	& 1 sl	3 f	4	i E	-•a	Łj III iii
	s 1 iląs i	fi	li	1 ii	4	1	& J	|4| {la Hi
Rodzaj gruntu.	i! ?*S II	g $ £)siod	li •j 3	fi! 1 Ł’* ,8	I N	11	lis |4	* ll 1