3262347199

gruntów makroskopowo określa się na podstawie próby wałeczkowania, a w przypadkach wątpliwych - uzupełnionej próbą rozmakania i rozcierania :

a) Próba wałeczkowania

1.    Z przeznaczonej do badań grudki gruntu usuwa się ziarna żwirowe i formuje palcami

kulkę o średnicy 7 mm.

2.    Z kuleczki formuje się wałeczek na wyprostowanej dłoni, prawą nieznacznie naciskając

grunt i przesuwając wzdłuż lewej z szybkością około 2 razy na sekundę.

3.    Czynność prowadzi się aż do uzyskania wałeczka o średnicy 3 mm na całej jego długości.

4.    Jeżeli wałeczek nie wykazuje spękań i nie łamie się przy podniesieniu go w palcach do

góry, zgniata się go, ponownie formuje kuleczkę i wałeczkuje od nowa.

5.    Kolejne czynności wałeczkowania wykonuje się tak długo, aż wałeczek po uzyskaniu

średnicy 3 mm rozsypie się lub zaczyna pękać

6.    W czasie wałeczkowania gruntu obserwuje się:

a.    rodzaj spękań (podłużne czy poprzeczne),

b.    zmiany wyglądu powierzchni wałeczka (czy wałeczek pozostaje cały czas matowy, czy i kiedy nabiera połysku).

7.    Rodzaj uszkodzeń i wygląd wałeczka określa rodzaj gruntu (tab. 1),

8.    Próbę wałeczkowania przeprowadza się co najmniej na dwóch grudkach gruntu, a w

przypadku wyraźnej niezgodności wyników - dodatkowo na trzeciej kulce.

b)    Próba rozmakania

1.    Próbkę umieszcza się na siatce o wymiarach boków oczek kwadratowych 5 mm i zanurza w całości w zlewce z wodą destylowaną

2.    Mierzy się czas rozmakania grudki od chwili zanurzenia w wodzie, aż do momentu

przeniknięcia jej przez oczka siatki w wyniku rozpadnięcia

3.    Czas rozmakania, zależny od zwartości frakcji iłowej w próbce, pozwala na zaliczenie jej do odpowiedniego rodzaju gruntu.

c)    Próba rozcierania

1.    Grudkę gruntu przeznaczonego do badań rozciera się między dwoma palcami zanurzonymi w wodzie.

2.    Jeżeli podczas tego rozcierania pozostaje między palcami dużo ziarn piasku, grunt zalicza się do grupy pierwszej - gruntów o największej zawartości piasku (tab. 1)

3.    Jeżeli w palcach wyczuwa się pojedyncze ziarna piasku, grunt zalicza się do grupy

drugiej - gruntów o pośredniej zawartości piasku jak i pyłu (tab. 1)

4.    Jeżeli miedzy palcami nie pozostają ziarna piasku, grunt zaliczamy do grupy trzeciej -

gruntów o minimalnej zawartości piasku, na korzyść zawartości pyłu.

Źródło: www.inzynieriasrodowiska.com.pl