Ryc. 72. Schemat aparatu Scheiblera (wg Z. Brogowskiego i Z. Czerwińskiego, 1975): 1 — kranik trójdzielny, 2 — poziom roztworu, 3 — próbka gruntu, 4 — pojemnik z HC1, 5 — pojemnik ruchomy
4.2. Wykonanie oznaczenia
1. Próbkę gruntu o masie 2-5 g, przygotowaną jak w § 3.3, umieszcza się w pojemniku i zamyka korkiem, w którym znajduje się pojemnik z 10% HC1.
2. Otwierając kraniki: dolny i górny — trójdzielny wyrównuje się poziom roztworów w rurce pomiarowej i pomocniczej manipulując ruchomym pojemnikiem. Wlot do rurki zamyka się kranikiem trójdzielnym, zostawiając wylot na zewnątrz. Odczytuje się poziom roztworu w rurce pomiarowej.
3. Przekręca się kranik trójdzielny tak, żeby umożliwić przejście C02 z rozkładającego się węglanu do rurki pomiarowej.
4. Przechyla się pojemnik z próbką wylewając kwas na próbkę i wstrząsa pojemnikiem tak długo, aż ustanie wydzielanie się C02.
5. Wyrównuje się poziom płynów w rurce pomiarowej i pomocniczej i odczytuje objętość C02 (w cm3).
6. Odczytuje się temperaturę (T) i ciśnienie (Px) w pomieszczeniu, w którym wykonuje się analizę.
4.3. Obliczanie wyników
Przyjmując, że 1 cm3 C02 odpowiada 1 cm3 CaC03 w stanie gazowym, zawartość CaC03 oblicza się ze wzoru:
%CaC03 =
V0 • 0,00446
• 100
gdzie:
0,00446 — ilość gramów CaC03 odpowiadająca w warunkach normalnych
1 cm3 C02,
a — naważka gruntu (g),
sprowadzona do warunków normalnych wg
273V,PX V°~ Po T
Vo — objętość C02 w cm3 wzoru (cm3):
gdzie:
V, — objętość C02 (cm3),
Px — ciśnienie (atm),
T — temperatura (K),
oznaczone w czasie pomiaru
P0 — ciśnienie normalne, tzn. 760 mm słupa rtęci,
W obliczeniach można posłużyć się gotowymi tablicami (wg Scheiblera), korzystając ze wzoru:
V,£ • 100 a■1000
%CaC03 =
gdzie:
H -— współczynnik odczytany z tabeli 46,
1000 — współczynnik przeliczeniowy z gramów na miligramy w celu przystosowania obliczeń do tabeli.
Tab. 46. Masa CaCO] (ji w mg/cm3) odpowiadająca wydzielającemu się CO2 w danej temperaturze (7) i ciśnieniu
(wg Scheiblera)
T |
Ciśnienie |
mm |
słupa |
rtęci | |||||||||||
w °C |
742 |
744,5 |
747 |
749 |
751 |
753,5 |
756 |
758 |
760 |
762,5 |
765 |
767 |
769 |
771 |
774 |
23 |
4.111 |
4,126 |
4,141 |
4,156 |
4,171 |
4,186 |
4,200 |
4,214 |
4,226 |
4,237 |
4,248 |
4,259 |
4,270 |
4,281 |
4,292 |
22 |
4.125 |
4,140 |
4,155 |
4,170 |
4,185 |
4,200 |
4,214 |
4,229 |
4,240 |
4,252 |
4,263 |
4,274 |
4,285 |
4,296 |
4,407 |
21 |
4.139 |
4,154 |
4.169 |
4,184 |
4.199 |
4,214 |
4,229 |
4.243 |
4.255 |
4,267 |
4.279 |
4,290 |
4,301 |
4,312 |
4.422 |
20 |
4.153 |
4,169 |
4,184 |
4.199 |
4.214 |
4.229 |
4.243 |
4.258 |
4.269 |
4,281 |
4.292 |
4,303 |
4,314 |
4.325 |
4,436 |
19 |
4,168 |
4,189 |
4,198 |
4,213 |
4,288 |
4,243 |
4,258 |
4,272 |
4,284 |
4,296 |
4,307 |
4,318 |
4,329 |
4,340 |
4,451 |
18 |
4,182 |
4,198 |
4,213 |
4.228 |
4,243 |
4,258 |
4,272 |
4,286 |
4,298 |
4,31C |
4.321 |
4,332 |
4,343 |
4,354 |
4.465 |
17 |
4,197 |
4,212 |
4,227 |
4,242 |
4,257 |
4,272 |
4,286 |
4,300 |
4,312 |
4,324 |
4,335 |
4,346 |
4,375 |
4,368 |
4,479 |
16 |
4,212 |
4,226 |
4,241 |
4,256 |
4,271 |
4,286 |
4,300 |
4,314 |
4,326 |
4,338 |
4,349 |
4,360 |
4,371 |
4,380 |
4,493 |
J
Zawartość węglanów w gruntach spoistych z obszaru Polski jest bardzo różna i zmienna nawet w jednym profilu. Zwłaszcza górne partie profili w gruntach przepuszczalnych są bardzo często bezwęglanowe. Stwierdzone maksymalne zawartości CaC03 (wynikające z przeliczenia całego C02 na CaC03) w gruntach o różnej genezie kształtują się następująco: mady do 10% (pojedyncze próbki do 20%), lessy do 20%, iły zastoiskowe do 31% (w tym warstwy jasne do 31% i warstwy ciemne do 24%), gliny zwałowe do 15%, iły plioceńskie do 10% (pojedyncze próbki do 23%), iły miocenu morskiego do 21%.
209