CCF20091008104

CCF20091008104



Ryc. 76. Szkic struktury muskowitu (wg R. E. Grima, 1968): 1 — tlen, 2 — grupa OH, 3 — glin, 4 — potas. 5 — krzem w jednej czwartej zamieniony na glin

Tab. 47. Klasyfikacja głównych minerałów ilasty.

(wg K. Kulesza-Wiewióry, 1990 i B. Velde, 1995)

Główne elementy budowy minerałów

Minerały (grupa i podgrupa)

1) Odległość międzypłaszczyznowa w stanie suchym:

10 A

(typ pakiem 2 : 1)

a)    Miki (lyszczki)

illit

glaukonit

seladonit

b)    Smektyty

-    dioktaedryczne

montmorillonit

beidclit

nontronit

-    tioktaedrycznc

vermikulit

2) Odległość międzypłaszczyznowa w stanic suchym:

7 A

(typ pakiem 1 : 1)

a)    Kaolinity (kaolinit, dickit, nakrył, haloizyt)

b)    Szamozyt

3) Odległość międzypłaszczyznowa w stanie suchym:

14 A

(typ pakiem 2:1 + 1)

a) Chloryt

2.3. Skład mineralny frakcji iłowej gruntów spoistych

Większość gruntów spoistych występujących w Polsce charakteryzuje się poli-mineralnym składem frakcji iłowej. Istnieją jednak pewne prawidłowości w stosunkach ilościowych minerałów ilastych występujących w gruntach o różnej genezie. W większości mineralnych gruntów czwartorzędowych, a zwłaszcza w glinach zwałowych i iłach zastoiskowych, stwierdzono przewagę minerałów z grupy łyszczyków (illitu) nad montmorillonitami oraz niewielką domieszkę kaolinitu. Pozostałe grunty czwartorzędowe (lessy, mady) mają zmienne proporcje ilościowe illitów w stosunku do montmorillonitów, często z przewagą montmorillonitów oraz domieszki chlorytu i kaolinitu. W gruntach trzeciorzędowych (iły plioceńskie, iły mioceńskie) charakteryzujących się także w przeważającej masie polimineral-nym składem frakcji iłowej, dość często obserwuje się przewagę montmorillonitu, zwłaszcza w iłach miocenu morskiego, w których stwierdzono w wielu profilach wkładki bentonitów, a więc prawie czystych iłów montmorillonitowych.

W badaniach inżyniersko-geologicznych gruntów spoistych jest zatem niezbędne dokładne oznaczenie składu mineralnego frakcji iłowej, zwłaszcza przy stwierdzeniu jej znacznej zawartości. Pozwala to nie tylko na ocenę przyczyn kształtowania się określonych właściwości fizyczno-mechanicznych badanych gruntów, lecz także na prognozę zachowania się ich w zmienionych warunkach inżyniersko-geologicznych, między innymi przy zmianach wilgotności.

3. Dane liczbowe

W celu zilustrowania wpływu składu mineralnego frakcji iłowej na kształtowanie się właściwości gruntów na rycinie 77 przedstawiono zależność ściśliwości (wyrażonej zmianą wskaźnika porowatości) od składu mineralnego. Wykresy na rycinie 78 ilustrują zmianę wilgotności granic płynności i plastyczności' w zależności od składu mineralnego i kompleksu sorpcyjnego próbek modelowych. W tabeli 48 pokazano zmianę plastyczności frakcji mniejszych od 0,002 mm o różnym składzie mineralnym.

Tab. 48. Plastyczność cząstek o różnym składzie mineralnym wg A. Attcrbcrga

Minerał

Wymiar cząstek.

Granica płynności

Granica

plastyczności

Wskaźnik

plastyczności

Bioty t

< 0,002

87

44

43

Chloryt

< 0,002

72

47

25

ICaolinit

< 0,002

63

43

20

Limonit

< 0,002

36

27

9

Kwarc

< 0,002

35

35

0

221


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
77917 skanuj0005 (454) Szkic struktury kaolinitu (wg R. E. Grimma. 1968): I — tfea. 2 — grupa OH, 3
CCF20091008098 Ryc. 72. Schemat aparatu Scheiblera (wg Z. Brogowskiego i Z. Czerwińskiego, 1975): 1
ksiega4 176 176 Ryc. 76 Pozycjo nieprawidłowe przy odrabianiu lekcji (wg Kuf/ner-Ko/inckicj) nic ki
64749 ksiega4 176 176 Ryc. 76 Pozycjo nieprawidłowe przy odrabianiu lekcji (wg Kuf/ner-Ko/inckicj)
ksiega4 176 176 Ryc. 76 Pozycjo nieprawidłowe przy odrabianiu lekcji (wg Kuf/ner-Ko/inckicj) nic ki
img007 (74) 76 Hyc.5.10. Interpretacja ultra struktury plazmodesmy wg Robardsa (19711 nnKmnt.ibul-i
56282 PICT2537 Ryc. 76. Map* kwalifikacji terenów dla celów osiedleńcach (wg Z. Pogodzińskiego)r-Tr.
CCF20091008024 Ryc. 5. Schemat ścinarki obrotowej, typ SO-1 (wg Instrukcji OBRTG, 1976): 1 — końców
CCF20091008044 Ryc. 19. Trójąty Fereta: a — stosowany do klasyfikacji gleb wg PN-78/9180-11 (pl — p
CCF20091008048 Ryc. 23. Schemat objętościomierza (wg A. Falkiewicz i W. Kowalskiego 1957): 1 — zbio
CCF20091008061 Ryc. 33. Stożek Wasiliewa (wg PN-88/B-04481): 1 — stożek, 2 — luk, 3 — kulki wyważaj
CCF20091008069 Ryc. 45. Zależność kurczliwości objętościowej gytii od zawartości substancji organic
CCF20091008089 Ryc. 67. Schemat agregatu mineralno-organicznego (wg W.C. Kashinena i S.S. Harpora,
CCF20091008105 Ryc. 77. Wpływ składu mineralnego na ściśliwość wyrażoną zmianą wskaźnika porowatośc
CCF20091008113 Ryc. 83. Schemat dyfraktometru (wg B. D. Cullity, 1964): 1 — stolik, 2 — preparat, 3

więcej podobnych podstron