Ryc. 23. Schemat objętościomierza (wg A. Falkiewicz i W. Kowalskiego 1957): 1 — zbiornik z rtęcią, 2 — pokrywa metalowa, 3 — korba, 4 — noniusz, 5 — szklana rurka z kreską
5. Zakręca się pokrywę i przez ponowny obrót korbki (w stronę przeciwną) wciska się trzpień do środka zbiornika aż do momentu, w którym poziom rtęci osiągnie poziom kreski na rurce.
6. Po ustaleniu poziomu rtęci odczytuje się wynik na podziałce noniusza V, Odczyt ten wskazuje bezpośrednio objętość próbki (V] = V), oczywiście gdy początkowy odczyt V0 (zbiornik wypełniony rtęcią bez próbki i rtęć podniesiona do kreski) na noniuszu wskazywał zero (V0 = 0).
7. Jeśli odczyt początkowy wskazywał określoną cyfrę (rtęci było nieco więcej i V0 ^ 0), objętość próbki otrzymuje się przez odjęcie od odczytu na noniuszu po włożeniu próbki odczytu początkowego (V = V, - V0).
8. Wyniki pomiarów wpisuje się w dzienniku laboratoryjnym lub na formularzu.
33. Obliczanie wyników
Gęstość objętościową gruntu oblicza się według wzoru:
gdzie:
P —
V — Vo —
gęstość objętościowa gruntu (g • cm-3), masa próbki gruntu w stanie naturalnym (g), objętość próbki (cm3),
odczyt na noniuszu przed włożeniem próbki do zbiornika objętościomierza (cm3),
odczyt na noniuszu po włożeniu próbki do zbiornika objętościomierza (cm3).
Za wynik ostateczny przyjmuje się średnią arytmetyczną wartości uzyskanych z badań dwóch równoległych próbek, gdy różnica wyników nie przekracza 0,02 g/cm3. W przypadku większej różnicy należy wykonać oznaczenie na dwóch dodatkowych próbkach i jako wynik przyjąć średnią arytmetyczną trzech najmniej różniących się wartości spośród czterech wykonanych oznaczeń.
3.4. Uwagi o metodzie
Wszystkie czynności związane ze stosowaniem rtęci muszą być wykonywane zgodnie z odpowiednimi przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy. Z uwagi na szkodliwość par rtęci dla zdrowia należy się starać, aby rtęć była stale przykryta.
Rozsypane kulki rtęci należy natychmiast zebrać i umieścić w specjalnie na to /
przeznaczonym pojemniku. Próbki gruntu, których objętość badano w rtęci, nie mogą być używane do innych badań, a po starannym oczyszczeniu natychmiast wyrzucone. Po zakończeniu badań należy starannie umyć ręce. Ze względu na szkodliwość dla zdrowia metody tej, jak również metody rtęciowej przy zastosowaniu krystalizatora z płytką (wg PN-88/B-04481), należy unikać.
4.1. Sprzęt pomocniczy
1. Waga techniczna o dokładności 0,01 g przystosowana do ważenia hydrostatycznego (ryc. 24).
2. Zlewka szklana o pojemności około 0,15 dm3.
3. Nóż.
4. Cienka nitka lub drucik długości około 0,5 m.
5. Parowniczka porcelanowa.
6. Parafina.
105