CCF20111018007

220 ROZDZIAŁ 28

—    odruchy w kończynach górnych i dolnych (z mięśnia dwugłowego, trój-głowego, ramienno-promieniowego, kolanowy, skokowy i Babińskiego).

•    Czucie:

—    zbadać czucie ułożenia palców nóg i rąk;

—    zbadać czucie wibracji w palcach nóg i rąk;

—    zbadać czucie bólu i dotyku w odsiebnych częściach dłoni i stóp.

•    Zborność ruchów (próba „palec-nos” i próba „pięta-kolano”).

29

JAK ZDAĆ EGZAMIN Z MEDYCYNY KLINICZNEJ

WPROWADZENIE

Egzaminy z medycyny klinicznej mają rozmaite nazwy i formę. Większość studentów medycyny skupia się na egzaminach dyplomowych, początkujący lekarze myślą o egzaminach testujących zaawansowane umiejętności, np. MRCP w Wielkiej Brytanii, lub egzaminach specjalizacyjnych, jak amerykańskie „Boards”.

Bez względu na rodzaj egzaminu egzaminatorzy mają to samo zadanie: ocenić poziom kompetencji zdających w dziedzinach istotnych dla praktyki klinicznej. Osoby odpowiedzialne za przygotowanie egzaminów praktycznych wiedzą, że:

•    sytuacja egzaminacyjna nie jest naturalna;

•    sprawdzian powinien być logiczny i sprawiedliwy;

•    wielu zdających uczy się „pod egzamin”.

Z tych względów egzaminatorzy często modyfikują sposób przeprowadzania egzaminu, co służy zwiększeniu jego wiarygodności i zbliżeniu egzaminu do rzeczywistych warunków praktyki klinicznej. Obecnie odchodzi się od zadań wymagających błyskawicznego postawienia rozpoznania na rzecz obserwacji określonego fragmentu ukierunkowanego badania przedmiotowego. Egzamin w takim kształcie ma naśladować sytuacje spotykane w praktyce i zachęcić zdających do opanowania umiejętności, które potem będą im potrzebne w codziennej pracy.

Sposób przeprowadzania poszczególnych egzaminów jest różny, ale prawie wszystkie obejmują następujące etapy:

Etap 1: Przeprowadzić badanie neurologiczne pacjenta obserwowane przez egzaminatora¹

Egzaminator chce się przekonać, że zdający potrafi przeprowadzić badanie neurologiczne w sposób systematyczny, odpowiedni i dokładny z zastosowaniem wiarygodnych technik badania. Ważna jest także umiejętność komunikowania się, w tym nawiązanie kontaktu z pacjentem, profesjonalne zachowanie się

1

Są to nazwy etapów oceny na arkuszu wypełnianym przez egzaminatora podczas części neurologicznej egzaminu z medycyny klinicznej (PACES) będącego częścią egzaminu MRCP.