CCF20140331008

CCF20140331008



pewnych metali rozpuszczają się w nadmiarze roztworu wodorotlenku sodu wskutek tworzenia się jonu hydroksokompleksowego.

Na przykład: Zn(OH)2 - 20H" -> [Zn(OH)J2~, tzw. cynkan. Podobnie znamy jony: [Al(OH)4] -glinian, [Cr(OH)J‘ - chromian(III). [Pb(OH)3]

— ołowian(II), [Pb(OH)fi]"~ — ołowian(IV), [Sn(OH)3]“    - cynian(II),

[Sn(OH)fi]‘ - cynian(IV), [As(OH)J~ - arsenian(III), [As(OH)„]    — ar-

senian(V), [Sb(OH)J — antymonian(III), [Sb(OH)6]    — antymonian(Y).

Nazwy jonów podano w nomenklaturze soli. Związki te będą omówione szerzej w rozdziałach dotyczących analizy jakościowej.

2.4.2.3. Kompleksy cheiatowe, czyli chelaty

Ugandy zawierające więcej niż jeden atom donorowy mogą zajmować więcej niż jedno miejsce koordynacyjne metalu. Są to tzw. 1 i g a n d y w i e 1 o funkcyjne (wielokleszczowe, wielopodstawne. wiełokoordynacyjne). Reagując z kationami metali tworzą kompleksy, w których metal wchodzi w skład pierścienia heterocyklicznego. Takie kompleksy nazwano według Morgana kompleksami c h e 1 a t o w y m i albo chelatami od greckiego słowa ch.ele. oznaczającego kleszcze raka.

Ligandy wielopodstawne to niemal wyłącznie związki organiczne. Przykładem ligandu dwukleszczowego może być etylenodiamina, która z kobal-tem(III) tworzy kompleks o wzorze:

^NHj-CH,

(HjOhCo

Trójkleszczowym ligandemjest np. kwas winowy, czterokleszczowym - trie-tanoloamina, a kwas etylenodiaminotetraoctowy (EDTA) może być nawet ligandem sześciopodstawnym.

Pod względem trwałości chelaty znacznie przewyższają kompleksy proste, co dobrze wykazano na przykładzie

Ni(NH3)|"    p6=-l,0-108

Ni (etylenodiamina)2"    [i3 = 4 TO16

jj (beta) oznacza stała trwałości.

Największą t r w a ł o ś ć wykazują kompleksy z pierścieniami p i ę -cioczło n o w y m i, nieco mniejszą z sześcioczłonowy m i. Kompleksy zmniejszą (co najmniej 4) lub większą (najwyżej 8) liczbą atomów w pierścieniu są znacznie słabsze z powodu silnych naprężeń w cząsteczce.

Utworzone kompleksy cheiatowe mogą stanowić jony dodatnie lub ujemne, albo też cząsteczki obojętne. Chelaty opatrzone ładunkiem są rozpuszczalne w wodzie, nie rozpuszczają się natomiast w niepolarnych rozpuszczalnikach organicznych.

Bardzo ważną i interesującą grupę związków stanowią kompleksy cheła-towe pozbawione ładunku, elektrycznie obojętne. Kompleksy te. nazywane

103


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
CCF20111022009 9.163. Do 180 g 11,1-procentowego roztworu wodorotlenku sodu wprowadzono 5 dm siarko
46 (181) puszcza się w wodzie. Nasycony wodny roztwór wodorotlenku sodu jest ok. 18-molowy. Rozpuszc
Zadanie 38. (0—2) IX> zakwaszonego roztworu alaniny dodawano kroplami wodny roztwór wodorotlenku
SA400052 ■P’d,006-P( ^ ^PSL-T--1000 Pj b WK*~ objętość 0.1-molowego roztworu wodorotlenku sodu zużyt
41611 PrepOrg II226 (2) 229 Gęstość wodnych roztworów wodorotlsnku sodu o różny* stężaniu 9/1 Popr
Ćwiczenie 1. ALKACYMETRIA Nastawianie miana roztworu wodorotlenku sodu. Oznaczanie kwasu octowego 1.
str (6) /V 2.66. Opis/, w jaki sposób można doświadczalnie odróżnić od siebie roztwory wodorotlenku
Zdjęcie0899 Alkalimetria Waikaiwćtriintycźęśc/ejslosowa/itmliiranternjesi roztwór wodorotlenku sodu
Segregator2 Strona5 kwasu] towarzyszy wzrost temperatury układu. W roztworach wodorotlenku sodu i w
Segregator2 Strona2 Zespół III. Zadanie: Elektroliza wodnego roztworu wodorotlenku sodu. Odczynniki
kolokwium 5 1. Pcnt-l-cn poddano o/onoli/ic. a na powsjale pridu,kly podziałano roztworem wodorotlen
Podstawy chemii, ćwiczenia laboratoryjne1 zostałych po 5 cm! roztworu wodorotlenku sodu o stężeniu
38619 str (68) ‘n 2.66. Opis/, w jaki sposób można doświadczalnie odróżnić od siebie roztwory wodoro
64834 testy, zielone str 42 23.    Podczas stopniowego dodawania kwasu solnego do roz

więcej podobnych podstron