h2+s = h2s
Praktycznie siarkowodór otrzymuje się w laboratorium działając kwasem na siarczki metali:
FeS + 2H+ = Fe2+ + H2S
Cząsteczka H2S ma budowę kątową, podobną do budowy wody, o kącie H - S - H wynoszącym 92° (u wody 105°). Jest słabym kwasem, dysocjującym dwustopniowo:
H2S H+ + HS-
HS-i^ H+ + S2'
Podczas spalania siarki w tlenie tworzy się dwutlenek siarki:
S + 02-> S02
Z wodą dwutlenek siarki tworzy dwa jony nieznanego w stanie wolnym kwasu siarkawego (H2S03):
S02 + h2o t* HS03 + H+ K, = 1,3 • 1 o-2
hso3- so32- + H+ = 5,6 • 108
Dwutlenek siarki tworzy z wodorotlenkiem wapnia wodoro-siarczyn zwany ługiem siarczynowym:
Ca(OH)2+ 2S02 -> Ca(HS03)2
Roztwory siarczynów ogrzewane z siarką przechodzą w tiosiarczany:
Tiosiarczany można też otrzymać przez utlenienie dwusiarczków:
Na2S2 + 3/202 -> Na2S203
Itm tiosiarczanowy ma właściwości redukujące, redukuje np. chlor do chlorków, jod do jodków:
S2032- + 4C12 + 5H20 -> 8C1- + 2S042- + 10 H+
('ząsteczka S03 jest płaska, o równych kątach 120° między wiązaniami siarki z tlenem. Trójtlenek siarki tworzy z woda kwas siarkowy.
O OH
s
O OH
Każde z wiązań podwójnych siarka-tlen składa się z jednego wiązania a oraz z jednego wiązania 71, które może być utworzone przez dwa elektrony d, obecnie w wyższym stanie wzbudzonym atomu siarki.
Stężony kwas siarkowy ma właściwości utleniające i może utleniać metale półszlachetne, np. miedź metaliczną:
Cu + SO„2- + 4H+ -» Cu2+ + S09 + 2H O
4 L L
Utleniające i redukujące właściwości związków siarki są najlepiej widoczne na diagramie normalnych potencjałów redoks. W środowisku kwaśnym wszystkie związki siarki, są ułożone w ten sposób, że każdy z nich ma tendencję do samorzutnego przejścia w związek położony na prawo od niego.
89