CCF20120605009

klinkier cementu portlandzkiego

Klinkier cementu portlandzkiego jest to materiał hydrauliczny składający się: z krzemianów wapnia: 3CaOSi0₂; p2Ca0*Si0₂) oraz glinianów i glinożelazianów wapnia:

3CaOAI₂0₃; 4Ca0^-AI₂03^,Fe₂03

Klinkier wytwarzany jest przez spiekanie w temperaturze około 1450°C surowców zawierających tlenek wapnia, dwutlenek krzemu, tlenek glinu, tlenek żelaza i niewielkie ilości innych składników

Skład chemiczny klinkieru portlandzkiego

Tlenki podstawowe:

CaO 63 + 67%,

Si0₂ 21 -i- 24%,

Al₂0₃ 4 t 7%,

Fe₂0₃ 2 4%.

Domieszki:

MgO, K₂0, Na₂0, S0₃ - 0,1 -5- 3,0%

TiOj, Mn₂0₃, P₂0₅ - 0,2 + 0,3%

Ślady (< 0,1%) m. in. Ba, Cr, Zn, V, F, Cl.

Skrótowe oznaczenia stosowane w chemii cementu

C = CaO S = Si0₂ A = Al₂0₃ F = Fe₂0₃

M = MgO

K = K₂0 S = S0₃ C = CaO N = Na₂0, H = H₂0

Skład fazowy klinkieru portlandzkiego:

C₃S (3CaO • Si0₂) 50 + 70%

PC₂S (p2CaO • Si0₂) 15 + 30%

C₃A (3CaO • Al₂0₃) 5*15%

C„AF (4CaO • Al₂0₃ • Fe₂0₃) 5 -i-15%

Inne składniki występujące w klinkierach: faza szklista, nie związany CaO, peryklaz MgO, nie związana krzemionka,

C12A7,

CaS0₄ - anhydryt,

Na₂S0₄,

K₂S0₄,

KNa(S0₄)₂,

YC₂S.

Skład chemiczny i struktura faz klinkieru ulegają zaburzeniu,

na skutek wbudowywania się obcych jonów powstają roztwory stałe,

rzeczywiste fazy wykazują szereg różnic w stosunku do czystych odpowiedników o idealnej budowie.